بعدازظهر دیروز زمین به دورترین فاصله از خورشید رسید و علی‌رغم آن، نیم‎کره شمالی زمین یکی از گرم‎ترین روزهای سال را تجربه کرد، هرچند که هنوز دو هفته‌ای تا اوج گرما باقی است.

ساعت 20:16 روز جمعه 14 تیر 1392، زمین (به وقت تابستانی ایران) به اوج مدار انتقالی خود رسید و در فاصله 152,097,426 (152 میلیون و 97هزار و 426) کیلومتری از خورشید، رکورد دورترین فاصله از ستاره مرکزی منظومه شمسی را در سال 1392 شکست. این در حالی است که برخی مردم انتظار دارند در دورترین فاصله از خورشید، دمای هوا رو به کاهش بگذارد و به جای تابستان، زمستان باشد. 

مدار زمین به دور خورشید یک بیضی بسیار نزدیک به دایره است که تفاوت نزدیک‏ترین و دورترین فاصله آن از خورشید فقط 5 میلیون کیلومتر است و در مقایسه با فاصله متوسط 150 میلیون کیلومتری زمین از خورشید، این اختلاف حدود 3درصد است. اگر محور دوران وضعی زمین بر صفحه مداری زمین (دایره‌البروج) عمود بود، این اختلاف فاصله باعث می‎شد که دمای هوا در فاصله‌های دور اندکی کمتر از فاصله‎های نزدیک مداری از خورشید باشد؛ اما محور دوران وضعی زمین نسبت به صفحه مداری حدود 23.4 درجه انحراف دارد و باعث تغییر زاویه تابش نور خورشید به نقاط مختلف زمین و اختلاف شدید در طول روز می‎شود؛ تاثیر این اختلاف زاویه و زمان تابش بسیار بیشتر از اثر اختلاف فاصله زمین تا خورشید است و به همین دلیل، اوج و حضیض مداری زمین اثر خود را فقط در جنگل‌های استوایی نیم‌کره شمالی و جنوبی زمین برجا می‎گذارد.

همان‌طور که زمین در نیمه تیرماه نیمکره شمالی به اوج مداری می‎رسد، در نیمه دی به نزدیک‏ترین فاصله از خورشید (حضیض مداری) می‏رسد. حضیض زمین در سال گذشته در ساعت 4:39 بامداد روز 2 ژانویه 2013 به وقت جهانی (8:09 صبح روز 13 دی 1391 به وقت ایران) اتفاق افتاد و زمین به فاصله 147,098,161 کیلومتری از خورشید رسید. حضیض امسال خورشید در روز 4 ژانویه 2014/14 دی 1392 اتفاق خواهد افتاد.

در تصویر زیر می‏توانید تاثیر اختلاف 3درصدی فاصله زمین-خورشید در طول سال را بر اندازه ظاهری خورشید مشاهده کنید. این تصویر مربوط به اوج و حضیض مداری زمین در سال 2005/1384 است.