چگونه کلزا تولید کنیم؟+آفات کلزا
......................................................
کلزا یک محصول روغنی در شمال ایالت داکوتا آمریکا می باشد که حدود 88
درصد کلزای این کشور در این ایالت مورد کشت قرار می گیرد . کلزا یک گیاه
روغنی خوراکی است که در سال1970 توسعه یافته و شامل 40 درصد روغن
می باشد .
واژه کلزا نامی است که به وسیله کروشرز (انجمن دانه های روغنی غرب کانادا) انتخاب شده است . واریته های کلزا اغلب شامل کمتر از 2 درصد اسید اورسیک و همچنین 30 میکرو مولکول گلوکز در هر گرم بذر می باشد کشاورزان کانادا و آمریکا واریته هایی که اسید اورسیک و گلوکز کم دارند را مورد کشت قرار می دهند این نوع کلزا اغلب در اروپا و قسمتی از کانادا و آمریکا کاشته می شود .
در ژانویه 1985 سازمان غذا و داروی آمریکا روغن کلزا را برای کاربرد و مصرف در غذای انسان تایید نمود . و در این راستا تقاضا در بازار افزایش یافته و به تناسب آن باعث افزایش عرضه در ایالت متحده شد که فقط قسمتی از تقاضا توسط تولیدکنندگان تأمین میگردد. روغن کلزا در ژاپن، کانادا و اروپا تحت نظر کمیته جهانی مورد مصرف قرار می گیرد.
سازگاری
کلزا گونه براسیکا ناپوس ال به صورت یکساله بهاره و پاییزه مورد کشت قرار می گیرد که نوع بهاره آن به شرایط شمال داکوتا سازگاری بهتری دارد و نوع زمستانه آن به این منطقه و شمال غربی مینویت سازگاری ندارد.
کلزا در اغلب خاکها قابل رویش می باشد ولی بهترین نوع خاک برای کلزا خاک رسی لومی است به شرط آنکه سله نبندد. خاک مورد کشت کلزا بایستی دارای زهکش سطحی کامل و داخلی نسبتاً خوب باشد بطوریکه در خاکهای که دارای آب ایستای بود و زهکشی آن نامناسب است کلزا در آن خاک قابل رویش نخواهد بود. اگر رطوبت خاک به حد کافی از محصول سال قبل برای کشت کلزا باقی نمانده باشد بایستی بعنوان یک محصول زراعی بعد از آیش در نظر گرفت.
تناوب زراعی
بهترین تناوب زراعی کلزا کاشت آن بعد از غلات دانه ای و یا آیش می باشد. در تناوب زراعی 3 ساله کاشت کلزا میان دو محصول در نظر گرفته می شود. اولین محصول در این نوع تناوب بایستی به محصول اختصاص داده شود که دارای مقاومت کامل یا نسبتاً خوب به بیماری ساق سیاه باشد. کلزا به پوسیدگی ساقه حاصل از اسکلروتینیا بسیار حساس می باشد .
محصولاتی نظیر آفتابگردان ، لوبیا خشک خوراکی (چشم بلبلی ) که حساس به بیماری اسکلروتینیا می باشد خطر آلودگی به این بیماری را در کلزا افزایش می دهد ، به شرط آنکه قبل از این محصول مورد کشت قرار گیرد . اگر در تناوب زراعی از چغندر استفاده می شود بایستی حداقل 2 سال بین این دو محصول (کلزا و چغندر قند ) فاصله انداخته شود و اگر در تناوب زراعی سه ساله از محصولات حساس به اسکلروتینیا به ضرورت استفاده می شود بایستی از سموم قارچ کش استفاده نمود .
محصولاتی نظیر سویا ، کتان ، نخود و عدس که دارای مقاومت نسبتاً خوبی به بیماری اسکلروتینیا می باشند بصورت موفق در تناوب زراعی با کلزا مورد زراعت واقع می شود . در سالهایی که شرایط محیطی مناسب انتقال اسپور ها توسط هوا می باشد . کاشت کلزا بدون استفاده از سموم قارچ کش و توجه به فاصله تناوب زراعی خسارت اقتصادی قابل توجهی توسط قارچ اسکلروتینیا به کلزا وارد خواهد شد .
کلزا گیاهی است که به ریزش دانه حساس است بنابراین در فصل زراعی بعد بصورت پیشروی، ظاهر خواهد شد .بنابراین غلات دانه ای بهترین گیاه برای تناوب زراعی خواهد بود که بعد از کلزا مورد کشت قرار گیرد زیرا می توان از سموم علف کش پهن برگ برای کنترل آن استفاده نمود .
از کاشت مخلوط کلزا و خردل زراعی در یک زمین زراعی جداً خودداری کنید زیرا کشت مخلوط دو محصول ارزش بازاری هر دوی آنها را کاهش می دهد. بعلاوه کلزا در زمینی که مورد هجوم خردل وحشی قرار گرفته قادر به رقابت نیست . در این گونه از مزارع به شرطی می توان از کلزا استفاده نمود که قبلاً زمین توسط دام چرانده شود و خالی از علف هرز گردد یا اینکه از رقم مقاوم کلزا به این علف هرز استفاده نمایند .
بقایای تمام سموم علف کش به غیر از سولفونیلورا ، ایمیدازولینون و تریازین که در محصولات سال قبل بر جای مانده است همراه با خود علف هرز به جوانه های کلزا آسیب می رساند . همیشه به بر چسب های موجود در روی علف کش ها رجوع کنید که در روی آن نحوه کاربرد سموم بر اساس تناوب زراعی نوشته شده است .
واریته ها
دو نوع واریته کلزا وجود داردکه در آمریکا کاشته می شود : یکی واریته آرژانتینی که گونه براسیکا ناپوس می باشد و دیگر واریته لهستانی به نام براسیکا راپا .
واریته آرژانتینی نسبت به واریته لهستانی دارای پتانسیل عملکرد و ارتفاع و در صد روغن بالایی می باشد . واریته آرژانتینی برای رسیدن کامل ، حدود 95 روز و واریته لهستانی 80 روز لازم دارد .
تهیه بذر و کاشت
کلزا یک گیاه بسیار حساس به سله خاک می باشد ، بستر خاک برای بذر کلزا بایستی محکم ولی نرم باشد . رطوبت بذر و خاک برای جوانه زنی بسیار حیاتی است . بنابراین کاشت کلزا در خاکهای خشک توصیه نمی شود و جوانه های کلزا در خاکهای فشرده و سله بسته به آسانی خسارت می بیند پس بایستی بستر خاک را نرم تهیه کرد ولی طوری نباشدکه به آسانی توسط باد فرسایش یابد به همین خاطر چنگ زنی گیاهک کلزا برای مبارزه با علف هرز توصیه نمی گردد .
دانه کلزا را می توان با انواع بذرکار کاشت عمق مناسب برای بذر کلزا حدود 5/1 تا 5/2 سانتی متر می باشد . بیشتر از 5/2 سانتی متر باعث تلف شدن جوانه ها می شود . کاشت کلزا در فاصله ردیفی 18-15 سانتی متر با بذر کار کلزا بصورت یکنواخت در عمق خاک انجام می گیرد.
تاریخ کاشت و بذر افشانی
کلزا در اواسط فروردین ماه یا اوایل اردیبهشت جهت حصول بیشترین عملکرد کاشته می شود. اگر تاریخ کشت را تا آخر اردیبهشت به تعویق بیاندازیم عملکرد محصول کاهش می یابد و اگر در آخر خرداد صورت گیرد کاهش چشمگیری در عملکرد خواهیم داشت زیرا کلزا یک گیاه بسیار حساس به استرسهای گرما و خشکی در زمان گلدهی میباشد .
کاشت زودتر از اردیبهشت ماه خطر روبرویی با استرس گرما و خشکی را کاهش می دهد .جوانه کلزا مقاوم به سرماست و می تواند سرمای 4- درجه سانتی گراد را تحمل کند .
خواب بذر
خواب بذر در کلزا را می توان با بذر افشانی کلزا در سرما و تقریباً در موقعی که خاک یخ زده شکست که بعد از قرار گرفتن در خاک و با مساعد شدن هوا جوانه بزند . موضوع این است که بذر بعد از کاشت تا اوایل بهار بصورت خواب باقی می ماند و وقتی در بهار شرایط هوا مطلوب گردید کلزا جوانه زده و سر از خاک بیرون می آورد . تعیین زمان کاشت در موقعی مشکل است که کشاورزان نمی توانند با تقویم ویژه تاریخ کاشت عمل کشت را انجام دهند زیرا کشاورزان به هوا نیاز دارند که در این مواقع بایستی خاک سرد شود ولی یخ نزند (صفر درجه سانتی گراد در عمق 5 سانتی متری خاک) اگر دمای خاک به 3 درجه سانتی گراد یا بیشتر از آن برسد بذر جوانه زده و به محض اینکه خاک یخ بزند جوانه ها خواهند مرد. در گذشته کشاورزان دریافته اند که به خواب بردن بذر کلزا وقتی که دمای خاک به نقطه انجماد نزدیک می شود بسیار مشکل است مگر اینکه اولین برف ببارد .
میزان بذر
میزان بذر حدود 6-10 کیلو برای رقم آرژانتینی و حدود 6-10 کیلو برای واریته لهستانی در نظر گرفته می شود .
فرمول عمومی برای بذر افشانی کلزا حدود 6 کیلو در هر هکتار می باشد . تفاوت عمده ای در مقدار بذر در واریته های مختلف کلزا وجود دارد این نقطه بسیار مهم است که پر پشت و تنک بودن بوته را در سطح مزرعه ملاک میزان بذر قرار ندهیم . پس بسیار ضروری است که تعداد بذر در هر هکتار زمین زراعی برای هر واریته خاص که تعداد بوته گیاهان را تشکیل می دهد قبلاً مشخص باشد و بر اساس آن مقدار بذر تعیین گردد .
یک قانون کلی نشان می دهد در یک کیلو بذر کلزا هیبرید واریته آرژانتینی حدود 150 هزار تا 170 هزار بذر وجود دارد . برای واریته آرژانتینی با گرده افشانی آزاد حدود 270- 320 هزار بذر وجود دارد و این مقدار در واریته لهستانی حدود 400 هزار بذر در هر کیلو گرم می باشد. .
تعداد بوته مناسب برای گیاه کلزا حدود 150 بوته در هر مترمربع و 1میلیون و 500 هزار بوته در یک هکتار می باشد حداقل می توان 45 بوته در هر مترمربع در نظر گرفت . بنابراین با توجه به اینکه کلزا مقاوم به علف کش می باشد، براین اساس می توان تعداد 22 بوته در هر متر مربع در نظر گرفت تا همه آنها از فضای یکسانی استفاده کنند.
کوددهی
عکس العمل کلزا به کودها شبیه محصولات غلات دانه ریز بوده و بستگی به حاصلخیزی خاک دارد. ازت و گوگرد کلید موفقیت برای رسیدن به عملکرد بالا می باشد .
مواد نیتروژن دار و پتاسی نمی توانند بصورت مستقیم با بذر تماس پیدا کنند و بایستی بصورت نواری حداقل به فاصله 5 سانتیمتر دورتر از بذر ریخته شود آزمایش خاک برای تعیین صحیح مقدار مواد غذایی مورد نیاز گیاه باید انجام شود . کلزا یک مصرف کننده زیاد گوگرد می باشد.
2250 کیلو گرم حاصل از هر هکتار کلزا دارای 5/13کیلو گرم گوگرد در ساقه و برگ و حدود 17 کیلو گرم گوگرد در بذر می باشد در صورتیکه همین مقدار در گندم فقط دارای 5/6 کیلو گرم کوگرد در بذر و 8 کیلو گرم در ساقه و برگ دارد در نتیجه مقدار گوگرد در خاک در تولید کلزا نقش بسزای دارد حتی کمبود گوگرد در خاک عدم وجود کلزا در مزرعه را رقم می زند .
یک نمونه آزمایش برای تعیین مقدار گوگرد در خاک نمی تواند نمایانگر درصد گوگرد در خاک باشد پس بایستی در مقطع مختلف زمانی و از قسمتهای مختلف مزرعه نمونه برداری شود.
بر اساس آزمایش خاک، خاکهای که دارای گوگرد متوسط یا کم دارند حدود 25 تا 35 کیلو گرم و برای خاکهای با گوگرد زیاد 15 تا 20 کیلوگرم گوگرد در هر هکتار لازم است . کلزا گوگرد را به شکل سولفات جذب می کند. کود گوگرد ممکن است به شکل سولفات آمونیوم یا ترکیب سولفات آمونیوم و با عنصر گوگرد قابل تجزیه باشد .
برای کلزا کود مرکب توصیه می شود زیرا در خاکهای شنی در اثر بارش زیاد باران سولفات شسته می شود . در صورتیکه عنصر گوگرد ممکن است در طی فصل مرطوب تجزیه شود و در سال بعد بر اساس نیاز مورد استفاده قرار گیرد .بهتر است گوگرد کافی را قبل یا در حین کاشت تهیه کرد. اگر در فصل زراعی قبل از ظهور گلها کمبود گوگرد محرز گردد با بکار بردن کود تیوسولفات آمونیوم یا سولفات آمونیوم می توان به عملکرد قابل قبول دست یافت یک کود دهی به موقع بهترین عملکرد را دربر خواهد اشت .
مقدار کمی از گوگرد بوسیله برگ جذب می گردد . برای جذب کود در این زمان به باران سنگین نیاز داریم که سولفات قابل حل را به ریشه ها برساند.
کنترل علف هرز در کلزا
جوانه کلزا به رقابت زود هنگام علف هرز بسیار حساس است . برنامه موثر مبارزه با علف هرز می تواند شامل مبارزه زراعی - مکانیکی و شیمیایی باشد .
اصولاًکلزا یک رقیب خوبی بااکثر علف هرز می باشد .خردل وحشی یک بذر آلوده کننده جدی برای کلزا است که می تواند باعث کاهش کمیت و حتی عدم قبولی آن در بازار گردد . باید توجه ویژه ای به کنترل علف هرز در پیش از کاشت داشت یا در زمین هایی که آلوده به علف هرز می باشد از کاشتن کلزا در آن اجتناب نمود .
علاوه بر عملیات زراعی برای مبارزه با علف هرز ، برای رسیدن به تراکم مناسب در کلزا اصلاح قدرت جوانه زنی باعث می شود به خوبی با علف هرز رقابت کند .
با توجه به تاریخ بذرافشانی ،میزان و عمق کاشت می توان علف هرز چند ساله را در سال قبل برای کاشت کلزا کنترل نمود به علت اینکه بذر کلزا در عمق کمی از خاک کاشته می شود کج بیل و دندان فنری دوار برای مبارزه با علف هرز توصیه نمی شود . این ابزار می تواند به جوانه های کلزا صدمه زده تعداد بوته در هکتار را کاهش دهد.
تری فلورالین و سونالان دو تا علف کش قبل از کاشت مخلوط با خاک هستند و برای مبارزه با علف هرز ارائه شده اند . سموم این علف کش ها در خاک های شنی بافت درشت به میزان کمتر و در خاک های با مواد الی به میزان کم هستند .
تری فلورالین و سونالان بایستی همیشه بصورت قبل از کاشت در خاک های خالی از کشت بکار می رود . هر دوی این سموم نازک برگان یک ساله و بعضی از پهن برگان شامل خرفه یا قازایاغی کوشیا براحتی کنترل می کند ولی خردل وحشی قابل کنترل نیست .
Sethoxydim - quizalofop - clethodim علف کشهای بعد از کاشت در علوفه های نازک برگ بسیار ضروری در کلزا می باشند.
کاربرد مخلوط برای گوزالوفوب و کلتودیم با یک علف کش پهن برگ بصورت زیاد توصیه نمی شود چون ممکن است باعث کاهش کنترل علف هرز نازک برگها شود. قبل از پر کردن مخزن سم به طور کامل بقایای سموم علف کش که برای کلزا مضرر می باشد، بشویید و پاک کنید. بقایای علف کش سلفونیولریا بعلاوه علف کش فنوکسی به مقدار ناچیز می تواند خیلی مضرر به کلزا باشد. کلزا خیلی به راندگی از طریق علف کش پهن برگها از قبیل 24D و MCP - دیکامبا - گلیفسفات و علف کش سولفونیلوریا حساس می باشد. بایستی بسیار احتیاط کرد که راندگی در اثر مصرف این علف کش در زمین کلزا صورت نگیرد .
بیماری در کلزا
بیماری گیاهی می تواند مشکل جدی در تولید کلزا باشد. تناوب زراعی بایستی بدقت طراحی شود تا میزان بیماری را در حداقل نگه داشت .
دو تا بیماری عمده در کلزا اسکلروتینیا و ساق سیاه می باشد. بیمارهای کم گزارش شده در کلزا عبارتند از زنگ سفید - لکه سیاه - سفیدک دروغین و زردی مینا. دو نوع بیماری ساق سیاه در کلزا وجود دارد : گونه ضعف (غیر بیماری زا ) و گونه سمی (بیماری زا) که گونه بیماری زای آن ایجاد پوسیدگی عمیق در ساقه گیاه در نزدیکی خاک باعث می گردد. این پوسیدگی قدرت رویش گیاه را کاهش داده و ممکن است باعث حفره در گیاه شود . گونه بیماری زای آن در سال 1991 برای اولین بار در ایالت داکوتا در فصل زراعی در 23 مزرعه کلزا یافت شد . ساق سیاه قارچی است که اسپورها ی آن بوسیله باران و وزش باد یا بذر آلوده انتقال می یابد . واریته هایی از کلزا وجود دارند که به این نوع ساق سیاه مقاوم می باشند.
عموماً گونه آرژانتینی مقاومت بیشتری به این بیماری از خود نشان می دهد .واریته لهستانی بیشتر به این بیماری حساس می باشند .
در نواحی که ساق سیاه کلزا در آنجا گزارش شده است استفاده از ارقام مقاوم به این بیماری و تناوب زراعی در کنترل این بیماری ضروری می باشد . ساق سیاه در خردل مشکل چندانی ایجاد نمی کند زیرا بسیار مقاوم به این بیماری می باشد .
پوسیدگی ساقه اسکلروتینیا ( کپک سفید ) یک بیماری با قدرت کشندگی زیاد در آب و هوای مرطوب می باشد که این قارچ می تواند به شکل جسم سخت سیاه رنگ قارچی بنام اسکلرویتنا حدود 5-6 سال در خاک زنده بماند که هر گاه آب و هوا به مدت 2-1 هفته بصورت مرطوب باقی بماند با جذب رطوبت خاک اسکلروتینیا جوانه زده و تولید اجسام نازک شبیه قارچ ، بنام آپوتیشا می کند .
آپوتیشا حدود 9- 5/4 سانتی متر طول دارد که میلیون ها اسپور هوایی را تولید می کند .
کلزا اصولاًدر مرحله گلدهی و یک مقدار بعد از گلدهی حساسترین موقع به این بیماری می باشد .اسپورها گلبرگهای کلزا پژمرده شده در آب و هوای مرطوب را آلوده می کنند . آلودگی ایجاد شده در گلبرگهای مرده کلزا به بافت های مجاور منتقل می شود و درنتیجه به شاخه های و گیاه مرده هجوم برده و باعث ایجاد حفره یا مسکن برای خود می نماید .
ساقه های پوسیده شده ، شکل سفیدی به خود می گیرند . آلودگی اسکلروتینیا در کلزا موقعی جدی خواهد بود که آب و هوای مرطوب و خنک دو هفته بعد از خرداد شروع شود و تا اوایل همین ماه که شکوفه دهی صورت می گیرد ادامه یابد .
برای مزارعی که مورد هجوم به اسکلروتینیا شده باشد حداقل به یک تناوب سه ساله زراعی بدون کاشت کلزا توصیه می گردد . در طول مدت این تناوب زراعی ضروری است که از کاشتن محصولات بسیار حساس به این بیماری از جمله آفتابگردان و لوبیای خشک ، اجتناب کرد .
قارچ کش های کوادریس ، رونیلان و تاپسین ام برای از بین بردن و مبارزه با اسکلروتینیا در کلزا به ثبت رسیده است .
تاثیر باز دارندگی در بیماری اسکلروتینیا به موقع قارچ کش نیاز دارد ،کوادریس در مرحله گلدهی 15-10 درصد یا 3 تا 7 روز بعد از آغاز گلدهی بایستی بکار برده شود که در این مرحله18-10 گل در ساقه اصلی رقم آرژانتینی وجود دارد . کوادریس ، وقتی اولین گلبرگ کلزا خشک شد و به زمین افتد بایستی بکار برده شود . تاخیر در کاربرد این سم ، از اثرات آن می کاهد .
رونیلان و تاپسین ام بایستی در مرحله گلدهی 50 - 20 درصد یا 4 تا 10 روز ، بعد از ظهور گل در کلزا صورت می گیرد که در آن موقع 16- 14 گل در ساقه اصلی وجود دارد .
مرحله گلدهی 50 درصد آن موقعی است که کلزا بیشترین توسعه رنگ را در سطح مزرعه دارد. در آن مرحله کمتر از یک سوم نیام ها در ساقه اصلی قرار خواهند داشت و در ضمن محصول بیشتر از 5 درصد شکوفه بزند اغلب قارچ کش ها تاثیر کمی در کنترل اسکلروتینیا کلزا دارند. کوادریس باید در غلظت 700 سی سی تا 1 لیتر در هر هکتار بکار برده شود که کاربرد مقدار 700 سی سی بوسیله ثبت کنندگان سم تایید شده است . این سم اگر قبل از شروع ریزش گلبرگ ها بکار برده شود ،برای کنترل بیماری کافی بنظر می رسد .
مقدار مصرف رونیلان 750 تا 1150 گرم و تاپسین نیز با همین مقدار در هر هکتاربکار می رود . اطلاعات جامع نشان می دهد که کاربرد مقدار 350 گرم رونیلان و 450 گرم تاپسین وقتی بموقع بکار برده شود اثر عالی برای کنترل اسکلرینا در تحت فشار شدید بیماری دارد .
موقعی باید تصمیم به سم پاشی کرد که:
1) پتانسیل عملکرد بالای نرمال (حدود 2500 کیلو) در هکتار باشد یا قیمت کلزا در حداقل آن باشد .
2) اگر هوا در موقع گلدهی مرطوب گردد (حداقل 25 تا 50 میلیمتر در عرض دو هفته قبل از گلدهی )
3) اگر بارندگی بیشتر و رطوبت بالا باشد .
4) اسکلروتینیا مشکل چندین سال اخیر در مزرعه که بصورت متناوب مورد کشت کلزا قرار گرفته باشد یا اگر مزارع نزدیک به آن اگر کلزا در تناوب زراعی سه ساله یا کمتر باشد انتظار می رود که یک قارچ کش حتماً مورد استفاده قرار گیرد .
حشرات در کلزا
خسارت جدی به گیاه کلزا موقعی اتفاق می افتد که جمعیت سوسک های ککی به حداکثر خود برسد این سوسک ها از گیاهک تازه جوانه زده کلزا تغذیه می کند این زمان مصادف با اردیبهشت تا خرداد است .
سوسک های بالغ از لپه های کلزا و اولین برگ حقیقی کلزا تغذیه می کنند و باعث ظهور سوراخ بزرگی در گیاه می شود و گیاهک که شدیداً صدمه دیده ممکن است بمیرد و گیاهانی که کمتر خسارت دیده اند از کاهش قدرت رشد رنج خواهند برد . هوای آفتابی و داغ باعث فعالیت حشرات برای تغذیه می شود در صورتیکه هوای خنک ومرطوب تغذیه حشرات را کاهش داده و مساعد برای رویش محصول کشاورزی است هوای خشک و گرم باعث پژمردگی و مرگ گیاهی شده و در نتیجه قسمتی از محصول کشاورزی را از دست خواهیم داد .
در بعضی موارد توسعه بیماری در یک مزرعه از حرکت حشرات از یک گیاه به گیاه دیگر اتفاق می افتد که در این مورد ممکن است کل مزرعه سریعاًمورد هجوم قرار گیرد .
خسارت جدی معمولاً وقتی گیاه از مرحله گیاهچه (جوانه زنی ) گذشته، اتفاق نمی افتد زمانی که گیاه کلزا با قدرت رشد نماید، سوسک فقط می تواند باعث ریزش برگ ها شود . تاثیر عمده زمانی اتفاق می افتد که لاروهای این سوسک از ریشه گیاه تغذیه می کند .
گاهگاهی در مرداد ماه تعداد زیادی از سوسک های بالغ تازه پوست اندازی شده بطرف گیاه کلزای نیمه رس حرکت کرده و اپیدرم ساقه ، برگ ها و نیام ها را می جوند که ممکن است باعث خرد شدن نیام و دانه های ریز شوند . در اکثر سال ها محصول کشاورزی به حد کافی از رشد می رسند تا از خسارت جدی بگریزند .
تناوب زراعی می تواند تلفات ناشی از سوسک ککی در گیاهان را کاهش دهد . یک بستر خوب یا مواد غذایی کافی برای گیاه کمک خواهد کرد که از خسارت سوسک در مرحله جوانه زنی که حساس به آن حشره است در بهار بگریزد .
وجود چند تائی از سوسک ککی یا چند سوراخ ایجادشده توسط آن در یک گیاهچه نگران کننده نیست بنابراین اگر سوسک ها زیاد باشند و حدود 25 درصد از برگ ها را سوراخ نموده به زمین بیافتند در کلزا این خسارت اقتصادی است و بایستی سریعاً کنترل گردد . کلید کنترل سوسک ککی نظارت مکرر در مرحله حساس جوانه زنی می باشد .
گاچو - گاچو پلاتینوم - هلیکس اکسترا سموم ضد عفونی کننده بذور ثبت شده در کلزا می باشد. در عملیات آفت کشی از سمومی استفاده کنید که به زنبور عسل آسیب نرساند.
عملیات برای کاهش بذرهای سبز
یک مشکل بزرگ در کلزا ماندن بذربه حالت سبز در کلزا است که هوای خنک ، ابری و مرطوب در زمان رشد گیاه باعث سبز ماندن بذور در تمام واریته های کلزا می شود ، که مشکل بزرگی در تولید کلزا محسوب می شود. در بعضی حالت این مشکل وقتی که کمبود گوگرد اتفاق می افتد،به بدترین شکل نمایان می گردد .
دمای در موقع رسیدگی یک عامل مهمی در تجزیه کلروفیل می باشد . دمای خنک و یک دوره کوتاهی از سرما در مرداد و شهریور فعالیت آنزیم را کاهش داده و باعث تجزیه کلروفیل می شود .
سرما صفر تا 1درجه سانتی گراد این سیستم را مختل می کند بویژه آن می تواند بر عکس باعث سنتز دوباره شود و این در مرحله توسعه بذر بسیار حساس می باشد و باعث تفاوت میان مزارع مجاور هم که فقط چند روز از نظر بلوغ باهم فاصله دارند یا در یکنواختی رسیدگی باهم متفاوت شوند .
حتی برداشت کلزا 6-4 روز قبل از یک سرما باعث باقی ماندن میزان نسبتاً زیادی از کلروفیل در بذر می گردد که باعث تأخیر جوانه زنی 2 یا بیشتر از دو روز در مراحل رویش نتیجه عدم بلوغ بذر در مرحله چیدن و بذر سبز در مرحله برداشت می باشد. وجود بذر نازک و لاغر در کلزا باعث ایجاد شاخه های فرعی بیشتر در کلزا و تغییراتی در رسیدگی بذر می گردد که علت اصلی آن عدم رسیدگی بذر در هنگام چیدن است و نیز باعث سبز ماندن بذر شود . تولید کنندگان کلزا می تواننداز توصیه های مدیریت برای کاهش مشکلات بذور سبز در آینده بکار ببرند .در زیر به مواردی اشاره می گردد.
? مزرعه ای را برای کشت کلزا انتخاب کنید که خوب زهکشی شده و حاصلخیز باشد . - تا آنجا که می توانید در فصل بهار زود بذر خود را بکارید تا حداکثر زمان برای رسیدن بذور کلزا داشته باشد .
? بستر بذر محکم و مناسب برای تحصیل عمق صحیح کاشت و تماس خوب بذر با خاک برای تسریع در جوانه زنی .
? برداشت کلزا را در مرحله رنگی مورد توصیه برای شرایط هوای مختلف انجام دهید .
? سطوح حاصلخیزی کافی و مناسب برای رشد کلزا و رسیدن آن حفظ کنید ، کلزا در اثر تنش حاصل از کمبود مواد غذائی بطور یکسان نخواهد رسید .
? نمونه های خاک را برای تعیین مقدار نیتروژن ، پتاسیم ، فسفر و میکرو مغذیها در خاک مزرعه انجام گیرد .
? نمونه برداری زود هنگام از بافت گیاه در مرحله روزنه و آزمایش آن برای کاربرد صحیح از میکرومغذی در زمان های معین .
? مزارع با حاصلخیزی بالا می توان انتظار داشت که دیرتر به مرحله رسیدگی در سال برسد زیرا با درجه حرارت روزانه پایین تر از معمول در زمان رشد مواجه خواهد شد .
برداشت و کوبیدن کلزا
کلزا موقعی می رسد که گیاه به رنگ گاه در آید و بذر آن قهوه ای پر رنگ باشد به خاطر اینکه خرد شدن دانه یک مشکل بالقوه می باشد و توصیه می شود برداشت ، موقعی صورت گیرد که 30 - 20 درصد بذر کلزا از سبز به قهوه ای تغییررنگ داده باشد برای این کار تولید کننده بایستی از جاهای مختلف مزرعه برای تعیین متوسط رسیدگی نیام کلزا را جمع آوری کنند. وقتی محصول آماده برداشت است که دانه سخت و موقعی در بین دو انگشت به همدیگر فشار می دهیم ، نشکند . رطوبت در این مرحله حدود 35 درصد می باشد .
در موقع برداشت سرعت چرخ ها بایستی از یک سوم تا دو سوم حالت طبیعی کاهش یابد . کلزا اگر خوب نرسد به آسانی قابل شکستن است در حالت برداشت FLUFFY دانه های کلزا براحتی توسط باد پراکنده می شود و برداشت کلزا بایستی از پایین ترین قسمت غلافها انجام گردد . این باعث خواهد شد که دستجات علف خشک کلزا به طرف پایین خم شده و از تلفات باد جلوگیری خواهد شد .
وجود غلتک یدک کش در پشت ماشین چیننده، باعث عملیات استانداردی می شود که مطمئن می سازد علف خشک دسته بندی شده در جای خود باقی می ماند. برای کاهش خرد شدن یک نوع کمربند برای چیدن کلزای درو شده استفاده کنید. سرعت غلتک کمباین برای کلزا حدود 50 تا 75 درصد نسبت به برداشت گندم کاهش می یابد. از سرعت بیش از حد غلتک اجتناب کنید زیرا باعث شکستن کلش کلزا می گردد و از اضافه بارگذاری در الک و گذاشتن مواد خارجی مخلط با بذر پاک جداً خوداری کنید. کاه و کلش کلزا و پوست و سبوس آن بایستی در پشت کمباین پراکنده شود.
ذخیره و خشکاندن کلزا
مشکلات ذخیره و جابجایی کلزا شبیه کتان می باشد. بذر گرده بوده کوچک ولی سنگین و براحتی غلت می خورد. جعبه های محکم در کامیون انبارهای محکم جهت ذخیره سازی لازم می باشد.
6 هفته بعد از برداشت، دانه کلزا تعریق کرده سپس گرم می شود و سیلوی آن با رطوبت 10-9 درصد می تواند اتفاق افتد. کلزا دارای رطوبت 5/8 درصد بایستی برای فاصله منظم حرارت مورد امتحان قرار گیرد. اگر برداشت در رطوبت بالا صورت گیرد بایستی بصورت طبیعی یا مصنوعی خشک شود . برای حفظ کیفیت بذر دمای 43 درجه سانتی گراد یا کمتر از آن برای خشک شدن هر چه بیشتر در تولید تجاری لازم است.
اگر یک مقدار چشمگیر از مواد خارجی مثل کاه و کلش با کلزا مخلوط شود. مقرون به صرفه است که قبل از اینکه خشک و انبار گردد از غربال بدور بریزیم .
محصولات کلزا
غذاهای تولید شده از واریته های مختلف کلزا دارای 38 درصد پروتئین می باشد و آمینو اسیدهای کلزا مکمل سویا بوده و این محصول اغلب شامل همان ارزش غذائی را دارا هستند. آزمایش نشان داده است که حیوانات در صورت خوردن مخلوطی از این دو غذا جواب خوبی داده اند در کانادا خوراک کلزا بیش از 20-10 درصد به عنوان سهم غذای برای مرغ- بوقلمون - غاز - اردک - خوک و حیوانات شیری و گوشتی توصیه شده است.
روغن خوراکی کلزا در دو دهه اخیر در بعضی از کشورها برای مصرف انسانها در امریکا توسط FDA تصویب گردیده است . روغن کلزا همانند سایر محصولات نباتی روغنی برای پختن غذاها و دسر بصورت جامد و مایع در بازار موجود می باشد و بدلیل داشتن اسید اولئیک نسبت به دیگر روغنها از اهمیت بیشتری برخوردار است
کلزا در محدوده وسیعی از خاکها رشد میکند، ولی مناسبترین اراضی برای رشد کلزا ، خاکهایی با بافت متوسط ، زهکشی مناسب ، مواد آلی کافی و PH حدود 6.5 میباشد. کلزا در شرایط ایستابی ، سیلابی و زهکشی ضعیف زمین و PH پایینتر از 5.5 نباید کشت شود. کلزا در تناوب هر محصولی که اجازه تهیه بستر مناسب بذر را داده و از توسعه عوامل بیماریزای خاکزی جلوگیری کند، رشد مینماید. بویژه در تناوب با غلات ، عکسالعمل مطلوبی نشان میدهد.
این تناوب باعث کنترل بیماریها ، آفت و علفهای هرز کلزا میگردد. کشت متوالی کلزا در یک زمین یا کشت آن در تناوب با سایر گیاهان جنس براسیکا باعث تشدید بیماریهای کلزا میگردد، چرا که در این حالت عامل بیماریزا میتواند در سالهای متوالی در خاک و روی گیاه میزبان باقی بماند و جمعیت خود را افزایش دهد. بنابراین هنگام انتخاب یک منطقه برای تولید کلزا ، توجه به تناوب زراعی منطقه بسیار مهم است.
انتخاب رقم
ارقام کلزا از نظر تیپ رشد با توجه به ریخته ارثی به سه گروه عمده تقسیم میشوند.
1) ارقام کلزا با تیپ رشد بهاره (Spring): این ارقام برای به گل رفتن به درجه حرارت حدود 3 درجه سانتیگراد به مدت یک هفته نیاز دارند.
2) ارقام کلزا با تیپ رشد بینابین (Intermediate): این ارقام جهت بهاره سازی یا شروع رشد زایشی به درجه حرارت حدود 3 درجه سانتیگراد و کمتر به مدت یک ماه نیاز دارند. تیپ رشد بینابین نیز به دو زیر گروه تیپ رشد بینابین زودرس و بینابین متحمل به سرما تقسیم میشود.
3) ارقام کلزا با تیپ رشد زمستانه (Winter): این گروه تحمل به سرمای بسیار خوبی داشته و جهت شروع رشد زایشی به درجه حرارت حدود 3 درجه سانتیگراد و کمتر به مدت یک و نیم ماه نیاز دارند.
روش کاشت کلزا
کلزا را به دو روش دستپاش و مکانیزه میکارند. در کشت دستپاش به میزان بذر بیشتری نیاز خواهد بود. در این روش ، بستر بذر باید کاملا صاف شود و پس از پخش بذر ، یک دیسک یا غلطک بسیار سبک زده شود تا تماس کافی بین بذر و خاک ایجاد گردد. آبیاری باید با دقت زیاد انجام شود تا از شسته شدن بذر و عدم یکنواختی در بستر مزرعه جلوگیری گردد.
در روش کشت مکانیزه هم میتوان با خطی کار غلات و هم بذرکار پنوماتیک ، عمل کاشت را انجام داد. در هنگام استفاده از بذرکار غلات باید تنظیم دستگاه را با توجه به عمق مناسب کاشت و میزان بذر مطلوب تغییر دارد. این عمل کمی مشکل است زیرا که بذر کلزا نسبت به بذر غلات ریزتر بوده و عمق کاشت آن سطحیتر میباشد. همچنین میتوان از موزع مخصوص کلزا و تثبیت کننده عمق در این دستگاهها استفاده نمود.
از آنجایی که شرایط فیزیکی خاک در همه مناطق کشور مناسب نبوده و تمامی بذور کلزای کشت شده قادر به سبز شدن نمیباشند، بنابراین استفاده از دستگاه پنوماتیک بجز در مناطق خاص کشور توصیه نمیشود. در هر روش کاشت ، استفاده از لولر قبل از کاشت از اهمیت ویژهای برخوردار است و عامل مهمی در سبز یکنواخت و آرایش مناسب بوتهها میباشد.
شروع کاشت و شناسایی مراحل رویش
? تا آنجا که میتوانید کاری کنید که گیاه هر چه زودتر سبز شود تا از قرار گرفتن جوانهها در معرض بیماریهای خاکزاد جلوگیری شده و از تبدیل علفها به رقیب زراعت جلوگیری گردد.
? بذر را در عمق 5.1 تا 5.2 سانتیمتری و در رطوبت بکارید و یا مزرعه را بلافاصله آبیاری کنید.
? دمای خاک برای سبز شدن حداقل باید 10 درجه سانتیگراد یا بیشتر باشد.
? کلزای پاییزه را زمانی کشت کنید که قبل از رسیدن سرمای منطقه حداقل 8 برگ کامل داشته و یک رزت قوی تشکیل داده باشد.
? از بذرهای تمیز و گواهی شده استفاده کنید.
? بذرهای چاق و به خوبی رسیده بخرید.
? از بذرهایی با 95 درصد قوه نامیه و یا درصد قوه نامیه بالاتر استفاده کنید تا به سبز یکنواخت برسید.
? کاشت خیلی عمیق بذر توسعه بیماریهای جوانه را تشدید میکند.
مقدار بذر
? کلزا را در بستری بکارید که به حد کافی چسبندگی داشته باشد. در غیر اینصورت عمق کاشت را نمیتوان کنترل کنید.
? بستر کاشت هنگامی که چسبندگی کافی دارد که وقتی وارد آن شدید، بیشتر از ضخامت کفه چکمههای کار در خاک فرو نرود.
? هر ساله تصمیمگیری در مورد فشرده کردن خاک را بر پایه شرایط خاک انجام انجام دهید. معمولا خاکهای ریز بافت به سادگی و بیش از حد بهم میچسبند، و وقتی چسبیدند میتوانند چنان فشرده شوند که تامین اکسیژن برای رشد جوانه محدود شود.
? دامنه تغییرات بذر مصرفی 5 تا 10 کیلوگرم در هکتار است.
? مزرعه را طوری بکارید که متناسب با شرایط خاک و احتمال مقابله با تنشها در هر متر مربع 75 تا 185 بوته داشته باشید.
زراعت
? کلزا را همانند گندم در فواصل ردیفهای 15 تا 25 سانتیمتری بکارید. فاصله ردیفهای زیاد سبب رشد شدید بوتهها و ایجاد مشکل در برداشت میگردد.
? ریزی و درشتی دانه بر مقدار بذر مصرفی تاثیرگذار است. هر قدر دانهها درشتتر باشند، در هر کیلوگرم بذر تعداد کمتری بذر وجود دارد و در نتیجه مصرف بذر بیشتر میشود.
? شرایط کاشت از جمله خطر بالقوه بیماریها و آفات بر مقدار بهینه بذر مصرفی تاثیر میگذارد.
? در شرایطی ضعیفتر از شرایط بهینه نیاز به بذر بیشتری است. در شرایط بهتر از متوسط 60 تا 80? درصد بذرها گیاهان زنده تولید میکنند و در شرایط متوسط 40 تا 60 درصد بذرها بوتههای زنده بدست میدهند. بنابراین در موقع کاشت بذر علاوه بر قوه نامیه به این موارد توجه کنید.
? مقدار بذر کمتر به معنای تعداد بوته کمتر است. بنابراین زمان طولانی لازم است تا گیاه سطح مزرعه را بپوشاند. این وضعیت به علفها فرصت میدهد تا خود را مستقر کرده و با زراعت رقابت کنند.
? تعداد بذر کمتر ( تعداد بوته کمتر) به گیاه اجازه میدهد که شاخه بیشتری بدهد. این کار دوره رشد را طولانیتر کرده و سبب تاخیر در رسیدن میشود.
طراحی یک برنامه استفاده از علفکش
? یک برنامه خوب کنترل علف امری اساسی است زیرا در کلزا در مرحله جوانه زدن در رقابت با علف بسیار ناتوان است.
? تعدادی از علفها بویژه علفهای خانواده کوریسیفر در سالهای کشت محصول غیر کلزا میتوانند به عنوان میزبان بیماریها و آفات عمل کنند. کنترل علفها در سالهایی هم که کلزا کشت نمیشود دارای اهمیتی یکسان است. یک کشاورز خوب در مزرعه غلاتی که قصد دارد در آن کلزا بکارد، با این علفها به خوبی میتواند مبارزه کند. این مبارزه علاوه بر اینکه علفهای مزاحم گندم را دفع میکند علفهایی را هم که در مزرعه کلزا نمیتواند با آنها مبارزه کند، مهار کرده است.
? کنترل علف در کلزا نیازمند روشهای مدیریت زراعی نظیر تناوب زراعی ، استفاده از بذرهای عاری از علف هرز و خاکورزی درست همراه با انتخاب علفکشهای مناسب و کاربرد صحیح آنهاست. مقاومت به گروهایی از علفکشها در بسیاری از نواحی کشت کلزای جهان یک حقیقت مسلم است. برای جلوگیری از چنین وضعیتی به صورت منظم در بین گروههای علفکش تناوب ایجاد کنید.
? در مزرعه قدم بزنید و گونهای علف موجود را شناسایی کنید. مشاهدات مزرعهای همچنین شما را درباره توسعه علفهای مقاوم هوشیار خواهد ساخت. در شناسایی علفهای هرز مزرعه خود را از متخصصین علفهای هرز کمک بگیرید.
منابع : وبلاگ کشاورز تنها-سایت دانشگاه سراوان
زراعت کلزا و آماده سازی زمین
................................................
آماده سازی زمین
در زراعت کلزا جهت تولید محصول و عملکرد بالا، مهمترین مرحله در چرخه زندگی این گیاه زراعی تهیه و آماده سازی زمین جهت کشت آن می باشد.در این مرحله عوامل انتخاب مزرعه،تناوب زراعی،شخمزدن و تهیه بستر بذر اهمیت زیادی در زراعت کلزا دارند.
انتخاب مزرعه
در انواع بافت خاک کلزا را می کارند اما بهترین بافت برای رویش بهتر کلزا، بافت متوسط می باشد.در خاک های سبک کلزا دچار کمبود آب و عناصر غذایی می شود و در خاک سنگین رشد و گسترش ریشه کاهش می یابد و در این نوع خاک بیشتر دچار خفگی و کمبود اکسیژن می گردد.
این گیاه زراعی زمینی را که حالت آب ماندگی دارد و در سطح زمین پس از بارندگی یا آبیاری به علت نفوذ ضعیف، آب جمع می شود نمی تواند تحمل کندو خیلی زود دچار زردی و پژمردگی می شود.پس برای کشت کلزابایستی مزرعه دارای زهکش خوب انتخاب شودواز کاشت کلزا در زمین دارای آب ماندگی ،حالت غرقاب و زهکش ضعیف خوداری گردد.
درجه اسیدی مناسب خاک برای کلزا 6-7 می باشد.
تحمل کلزا به خشکی از تحمل گندم و جو کمتر می باشد. بنابراین بایستی زمینی برای کشت انتخاب گرددکه ظرفیت زیادی در ذخیره سازی رطوبت در خاک داشته باشد و خاک های سبک ظرفیت کمی در ذخیره رطوبت در خاک دارند.زمین های مستعد تشکیل سله های سخت برای کشت کلزا مناسب نیستند چون در این نوع زمین ها کلزا یکنواخت و خوب سبز نمی شود.
تناوب زراعی
کلزا را می توان بعد از گندم ،جو،ذرت و برنج کاشت و با این گیاهان زراعی بیماری مشترک ندارد. اگر بقایای کاه کلش گندم نزدیک به زمان کاشت برگردانده شود و رطوبت زیاد در خاک فراهم شود از بقایای گندم موادی خارج می شود که از رشد ریشه های کوچک کلزا جلوگیری می کند.اما این بقایای گندم در مناطق خشک جهت ذخیره رطوبت درخاک و کاهش فرسایش آب و باد و حفظ بوته های جوان بسیار موثر هستند.
با بیشتر گیاهان زراعی دیگر کلزا بیماری مشترک ساقه و ریشه دارد.
شخم زدن
با شخم زدن باید شرایطی فراهم گردد که بذور کلزا سریع جوانه زده و سبزشوند وتراکم و سبز یکنواختی داشته باشد.شخم را باتوجه به رطوبت خاک زمانی باید زد که در سطح زمین دانه بندی خوب خاک با 30تا45در صد خاک دانه ریز و فقط به اندازه کافی کلوخه درشت برای جلوگیری از فرسایش خاک بوجود آید.
اگر خاک بستر بذر خیلی پودر و نرم باشد . این خاک می تواندرطوبت خود را از دست بدهد و خیلی زود سله می بندد.در خاکی هم که کلوخه ها درشت باشد بذر به خوبی با خاک تماس پیدا نمی کند و رطوبت خاک تلف می شود.
اگر زمین زراعی به چند بار شخم ودیسک زدن نیاز پیدا کرد در هرمرحله باید عمق شخم یا دیسک را کاهش داد تا مقدار رطوبت ذخیره شده درخاک کمتر نشود.
برخی نکات مهم در زراعت کلزا
کلزا را بایستی در زمینی کاشت که خاک حاصلخیز ، زهکشی خوب و جمعیت علف هرز کم داشته باشد.
در مزارعی که به علف های هرز هم خانواده با کلزا مانند تربچه وحشی و خردل وحشی آلودگی شدید دارند از کشت کلزا در آن زمین خود داری نمود.
به منظور جلوگیری از گسترش آفات و بیماریهای کلزا در زمین زراعی به مدت چهار سال گیاهان هم خانواده کلزا مانند کلم ، گل کلم و غیره کاشته نشده باشد.
از کاشت کلزا در زمین خیس و اشباع از رطوبت بایستی اجتناب نمود چون کلزا قادر به تحمل شرایط اشباع خاک به مدت طولانی نیست.
از بذور گواهی شده با کیفیت خوب و سازگار با منطقه برای کشت کلزا استفاده کنید.
بذور کلزا را با سموم قارچکش و حشره کش به منظور کنترل بیماریها و آفات گیاهچه قبل از کاشت ضد عفونی کنید.
جوانه زنی بذر و سبز شدن کلزا به یک بستر مناسب از نظر بافت و خاکدانه و استحکام نیاز دارد.
کلزا را می توان با ردبف کار غلات به فاصله های ردیف 15 تا 50 سانتی متر کاشت . مقدار بذر لازم برای کاشت ارقام زمستانی 5 تا 9 کیلوگرم و برای ارقام بهاره 4 تا 7 کیلوگرم در هکتار می باشد . معمولا" تراکم 160 بوته در متر مربع جمعیت گیاهی مطلوب و کافی می باشد.
عمق کاشت بذر در خاک های دارای سله بندی بایستی 5/0 تا 25/1 سانتی متر باشد. در خاک بافت شنی و بدون سله بندی می توان بذر کلزا را در عمق 5 سانتی متر نیز کاشت.
از ماله برای بهبود تماس بذر با خاک و بهتر سبز شدن کلزا پس از کاشت می توان استفاده نمود.
تاریخ کاشت در تولید کلزا اهمیت زیادی دارد چون روی عملکرد دانه کلزا تاثیر مستقیم می گذارد.
اگر کلزا در تاریخ مناسب کشت شود و با جوانه زنی و سبز شدن به موقع رشد و برگدهی کافی داشته باشد در برابر اثرات نامطلوب سرما ، گرما ، خسارت آفات و بیماریها بهتر مقاومت نموده و کمتر دچار تنش محیطی می شود.
کلزا در دمای بالای 10 درجه سانتی گراد خاک بسیار خوب سبز می شود.
با تغذیه کلزا با عناصر غذایی مختلف مخصوصا" ازت ، فسفر ، پتاسیم ، گوگرد و بور می توان به تولید مناسب یافت.
منابع : وبلاگ کشاورز تنها-سایت رویان
مصرف کود پایه در زراعت کلزا+ساقه رفتن کلزا
...................................................................
مصرف کود پایه در زراعت کلزا
در شرایط رشد و نمو بوته های کلزا در محیط مساعد ،تغذیه گیاهی و تامین عناصر مورد نیاز گیاه تاثیر زیادی در تولید و عملکرد بالا دارد.
کلزا به عناصر غذایی به مقدار معین احتیاج دارد. خاک می تواند برخی از این عناصر
غذایی را تامین نماید اما عناصر غذایی دیگر را بطور معمول به خاک می دهند. اگر این
عناصر غذایی به اندزه کافی داده نشود ،عملکرد کلزا کاهش می یابد
آزمایش خاک موثر ترین روش در تامین نیاز غذایی و کودی گیاه زراعی می باشد.
وقتی عناصر اصلی از قبیل ازت ،فسفر ،پتاسیم و گوگرد برای کلزا به اندازه کافی تامین گردد ،بذور کلزا سریعتر جوانه زده و سبز می شوند و رشد ونمو خود را بهتر انجام می دهند.
در صورت عدم دسترسی به نتایج آزمایش خاک ، می توان براساس میزان تولید گندم ، مقدار عناصر غذایی مورد نیاز کلزا را تعیین نمود.
کلزا به ازت و گوگرد از گندم بیشتراحتیاج دارد. نیاز آن به فسفر و پتاسیم تا حدودی شبیه به گندم است.
مقدارمصرف ازت در زراعت کلزا با توجه به عملکرد آن،محصول قبلی و مقدار ماده آلی خاک تعیین می شود.
درجه اسیدی خاک بر قابلیت دسترسی عناصر غذایی ریز مغذی مانند روی،بر و عناصر دیگر تاثیر می گذارد و دامنه درجه اسیدی خاک برای کلزا و عناصر غذایی 6تا7 می باشد.
در کاربرد کود ها بایستی چند عامل را در نظر گرفت زیرا هدف از دادن کود ها به اندازه کافی ،تامین نیاز غذایی گیاه در هرمرحله از رشد است. چون گیاه در هر مرحله از رشد به اندازه متفاوت به عناصر غذایی احتیاج دارد.
تعیین مقدار کود لازم،انتخاب نوع کود،زمان مصرف کود و نحوه مصرف آن در حداکثر استفاده کردن از کود ها و دستیابی به عملکرد بالا نقش موثری دارند.
کمبود یا زیادی عناصر غذایی مشکلاتی را در روند رشد گیاه زراعی بوجود می آورند .به عنوان مثال،
کمبود ازت موجب سبز کمرنگ یا زرد شدن برگها مخصوصا"برگهای پیر،کوتاه شدن گیاه و کاهش عملکرد می شود در صورتیکه زیادی ازت رنگ برگهارا سبزتیره نموده وباعث حساس شدن گیاه زراعی به خوابیدگی،حمله آفات و بیماری ها می شود و ممکن است گیاه زراعی قادر به تولید محصول نباشد.
در کمبود فسفر رنگ ارغوانی در برگها گسترش می یابدو گیاه زراعی کوتاه می ماندو رشد گیاه به تاخیر می افتد در حالی که زیادی فسفر موجب کمبود عناصر ریز مغذی ،مخصوصا"آهن و روی می شود.
در کمبود پتاسیم ابتدا حاشیه برگهای پیر برنگ زرد در آمده و سپس خشک می شود و گیاه نسبت به خشکی و حمله آفات و بیماری ها حساس می گردداما زیادی پتاسیم ،کمبود منیزیم و احتمالا"کلسیم را بوجود می آورد.
کود های حیوانی می توانند شرایط فیزیکی ،شیمیایی و بیو لوژیکی خاک را اصلاح نمایند و ماده آلی و عناصر غذایی گیاهان را تامین کنند . بااستفاده از کود های حیوانی بستر مناسب برای بذر و رشد ونمو ریشه و گیاه فراهم می شود.استفاده درست و صحیح از کود های دامی فواید زیادی دارد و هرنوع عدم دقت در مصرف آنها می تواند مشکلاتی برای زراعت کلزا بوجود آورد.
مرحله طویل شدن ساقه یا ساقه رفتن
کلزا در هر یک از مراحل مختلف رشد و نمو خود واکنش های متفاوت نسبت به عوامل محیطی و مدیریت مزرعه نشان می دهد. یکی از مراحل مهم رشد و نمو کلزا ، مرحله ساقه رفتن یا طویل شدن ساقه می باشد. این مرحله از رشد و نمو کلزا با شماره گذاری به صورت ذیل مشخص می شود
شماره مراحل رشد مرحله رشد ساقه کلزا
30 شروع طویل شدن ساقه
31 ساقه در 10 درصد رشد نهایی
32 ساقه در 20 درصد رشد نهایی
33 ساقه در 30 درصد نهایی
34 ساقه 40 درصد رشد نهایی
35 ساقه 50 درصد رشد نهایی
36 ساقه 60 درصد رشد نهایی
37 ساقه 70 درصد رشد نهایی
38 ساقه 80 درصد رشد نهایی
39 در حداقل طول خود می باشد.
ساقه با طویل شدن سعی دارد برگهای خود را در معرض نور خورشید و هوا قرار دهد و ساقه سبز کلزا اندام فتوسنتز کننده مهم در طول دوره رشد و پر کردن غلاف و دانه می باشد.
در مرحله طویل شدن ساقه یا درست قبل از این مرحله ، آغازین گل و شاخه های جانبی شروع می شود. همزمان با نمو گل که ساقه در حداقل طول خود شماره 39 می باشد و در مرحله گلدهی کامل به حداکثر طول خود می رسد. با طویل شدن ساقه ، ریشه کلزا به اعماق پائین تر خاک به رشد خود ادامه می دهد. دوره زمانی بین بذر کاری تا تشکیل اولین گل در دامنه 30 تا 50 روز در گونه Brassica rapa و 40 تا 60 در گونه B.napusبسته به تاریخ کاشت و شرایط رویش طول می کشد.
بوته های گونه B.napusاز بوته های گونه B.rapa بلندتر هستند.
قطر و ارتفاع ساقه تحت تاثیر تاریخ کاشت ، رطوبت ، رقم ، حاصلخیزی خاک ، جمعیت بوته ها هستند. کلزا در تراکم کمتر ، ساقه های کلفت تر و مقاوم به خوابیدگی دارد. اما در تراکم زیاد بوته ها ، ساقه ها نازک و به خوابیدگی حساس تر هستند.
خوابیدگی موجب تشدید مشکلات برداشت ، عدم یکنواختی در رسیدن محصول و با فراهم کردن محیط مرطوب سبب گسترش بیماریها نظیر اسکلروتینا و آلترناریا می شود. در اثر آلودگی به بیماریها، اندام سبز ساقه و غلاف از بین می رود در نتیجه با کم شدن ظرفیت فتوسنتزی ساقه ها و غلاف عملکرد دانه کلزا تنزل می یابد.
منبع : سایت دانشگاه سراوان
بیماری های مهم آفتاب گردان
......................................................
سفیدک کرکی (دروغین) آفتاب گردان
یکی از بیماری های مهم آفتاب گردان است که از کشورهای زیادی از جمله
ایران گزارش شده است. حدود سال 1343 برای اولین بار در آذربایجان دیده
وگزارش گردید. در آذربایجان،گیلان و کردستان بیماری مهمی است. درفارس هم
دیده شده است. این بیماری بذرزاد است.
سفیدک کرکی (دروغین) آفتاب گردان sunflower downymildew
یکی از بیماری های مهم آفتاب گردان است که از کشورهای زیادی از جمله ایران گزارش شده است. حدود سال 1343 برای اولین بار در آذربایجان دیده وگزارش گردید. در آذربایجان،گیلان و کردستان بیماری مهمی است. درفارس هم دیده شده است. این بیماری بذرزاد است. خسارت این بیماری خیلی زیاد است زیرا ممکن است اصلاً بذر تشکیل نشود. ویا اینکه میزان روغن آن پایین بیا ید و گاهی اوقات تا 50%محصول راازبین ببرد. قارچ عامل بیماری روی جوانه زنی بذر هم اثر دارد،چراکه بذرها کوچک مانده وقدرت جوانه زنی آنها کاهش می یابد ویا اینکه تولید گیاهان غیرنرمال(کوتوله) می کند .
علائم بیماری:
علائم بیماری بصورت کوتولگی با لکه های کلروتیک در اطراف رگبرگها وایجاد حالت موزائیکی می باشد(شبیه علائم بیماری های ویروسی ). این علائم هم دربرگهای اولیه ودر برگهای بزرگتر دیده می شود.درزیر برگ پوشش کرکی دیده می شود که به شناسایی سفیدک کرکی کمک می کند. اگردرگیاه آ لوده طبق تشکیل شود روبه بالا ست که علامت خوبی برای تشخیص بیماری است. این قا رچ درگیاه سیستمیک می شود بنابراین به اندام گل وارد شده و باعث تغییر شکل آن می گردد وحتی پوسته بذر هم سبز می شود. این بیماری تولید مرگ گیاهچه هم می کند. قارچ عامل بیماری اسپورانجیوفور و اسپورانجیومهای خود را درسطح زیرین برگ ودر شرایط مرطوب تشکیل می دهد.انشعابات اسپورانجیوفور دو شاخه وعمود بر هم هستند ودرانتها به استریگمای سه شاخه(صلیبی) ختم می شود ودرروی آنها اسپورانجیوم تولید می شود. این قارچ تولید Oospore می کند که می تواند جوانه زده و تولید ریسه یا زئوسپور نماید. عامل بقای قارچ می باشد و اگر وارد خاک شد ریشه کن کردن آن مشکل است. بیماری بیشترخاکزاد است تا هوا زاد واهمیتش بیشتر ازطریق آلودگی ریشه است تا اندامهای هوایی. اگراسپور درخاک باشد وتولید زئوسپور کند این زئوسپورها به راحتی جذب منطقه رشد طولی ریشه شده و وارد ریشه می شوند و آلودگی ایجاد می نمایند.
قارچ درگیاه جوان (مرحله8-6 برگی) به راحتی ایجاد آلودگی سیستمیک کرده و وارد قسمتهای هوای میشود . برگهای جوان نیز ممکن است بصورت موضعی آلوده شوند و قارچ از طریق روزنه ها وارد برگ شود. برای ایجاد آلودگی اولیه از طریق خاک لازم است که رطوبت خاک اشباع وحساسیت گیاه بالا وحرارت خاک پایین(15 درجه سانتیگراد) باشد. اگر حرارت خاک بالا باشد(20درجه سانتیگراد وبالا تر) زئوسپور تولید نمی شود. قارچ عامل بیماری از طریق هیپوکوتیل هم وارد گیاهچه های اولیه می شود وبصورت ریسه درگیاه حرکت کرده و در نهایت داخل بذر شده وقسمتهای داخلی آن یعنی گیاهچه را آلوده می کند. دربرگ های ریخته شده اُسپور فراوان است. دربذر و دربقایا بصورت می باشد.
کنترل بیماری:
1- تناوب طولانی 10-4ساله.
2- حذف گیاهان آلوده در اویل فصل وسوزاندن آنها.
3- ضد عفونی بذر با قارچ کشهای سیستمیک مثل متالاکسیل (ریدومیل).
4- ارقام مقاوم و بذر سالم استفاده شود (بهترین روشها).
پوسیدگی سیاه ساقه آفتابگردان phytophthorastem Rot یا Black stemRot
از فارس گزارش شده ولی هم اکنون مقدار آن کم است. عامل آن Phytophthora cryptogea است. اینبیماری به گیاه بزرگ آفتابگردان حمله کرده گیاه را می شکند و باعث میشود که طبق گیاه بیفتد. پوسیدگی فقط در ساقه دیده میشود و پوسیدگی ریشه دیده نمی شود. شروع سیاه شدن ساقه از هر جای ساقه ممکن است ولی تا جایی که آب میرسد ادامه می یابد. آب آبیاری، آب سیل یا ... .با بالا آمدن آب زئوسپورهای قارچ بالا آمده و به ساقه حمله میکنند. در گلخانه مایه زنی ریشه بیماری ایجاد نکرده است. قارچ هتروتالیک است. قارچ مستقیماً و بدون احتیاج به هیچ زخمی وارد ساقه میشود.
کنترل بیماری :
ارقام مقاوم در درجه اول اهمیت قراردارند، کشت خطی و جلوگیری از غرقاب شدن مزرعه و ایجاد زهکش مناسب نیز در کنترل بیماری موثرند.
زنگ آفتابگردان sunflower rust
عامل بیماری قارچ است. این بیماری از خوزستان، آذربایجان، مازندران و ... گزارش شده است. این زنگ تک میزبانه است و فقط روی آفتابگردان دیده میشود. تلیوسپورقارچ دوسلولی است و یوریدیوسپورهای تک سلولی خاردار دارد. ایسیوم و بازیدیوم قارچ دیده نشده است ولی احتمالاً تشکیل میشوند. در بوشهر و برازجان هم به طور پراکنده دیده شده است زیرا آفتابگردان را در زمستان می کارند و قارچ به هوای مرطوب نیاز دارد. این بیماری در ایران اهمیت اقتصادی ندارد ولی مبارزه با ارقام صورت میگیرد
لکه موجی آفتابگردان sunflower target spot
دوگونه آلترناریا در مناطق مختلف این بیماری را ایجاد میکنند
علائم بیماری بصورت لکه های نکروتیک قهوهای رنگ روی برگ میباشد که ممکن است موجدار باشد و اطراف آن را حلال زرد رنگی پوشیده باشد. این علامت نشانه خوبی برای تشخیص آلترناریا میباشد. اسپورهای این دو گونه کاملاً با هم متفاوتند. اسپورها معمولاً قهوهای و چند سلولی هستند. این بیماری بذرزاد میشود بنابراین ممکن است که برگهای اولیه (کوتیلدونها) را نیز آلوده کند. آلترناریا برای تولید و پخش اسپور احتیاج زیادی به رطوبت دارد. بنابراین در مناطقی که رطوبت کم است این قارچ اهمیت چندانی ندارد. بیماری در شرایط گرم و رطوبت شدید است. آلودگی شدید برگها باعث ریزش برگ میشود و اگر به ساقه حمله کند باعث شکسته شدن ساقه میشود. قارچ در مواد آلی و بقایای گیاهی و نیز در بذر باقی میماند و توسط بذر به مناطق دور انتقال می یابد.
کنترل بیماری :
1- استفاده از ارقام مقاوم و متحمل بسیار حائز اهمیت است.
2- استفاده از بذر سالم.
3- از بین بردن بقایای گیاهی.
4- استفاده از سموم (دی تیوکارباماتها مثل زینب، مانب و مانکوزب)
منبع : وبلاگ کشاورز تنها
روغن آفتابگردان
..................................................
اسید اولئیک یکی از اسیدهای چرب اشباع شده است که در بیشتر دانه های
روغنی وجود دارد، ولی میزان آن در روغن گیاهان مختلف ، متفاوت است.
مزیت روغنهای دارای اسید اولئیک بالا، بالاتر بودن پایداری اکسیداتیوی این نوع روغن نسبت به روغنهای معمول و مناسب بودن برای سرخ کردن مواد غذایی و انبار کردن است.
از نظر تغذیه ای نیز یک رژیم غنی از اسید چرب تک اشباع است که میزان کلسترول را در پلاسمای خون پایین می آورد. در این میان با توجه به این که بالا بودن کلسترول خون ، یکی از دلایل تصلب شرایین در قلب و در نتیجه سکته قلبی است ، هم اکنون سطح زیر کشت ارقام هیبرید آفتابگردان که دارای اسید اولئیک بالا هستند، در برخی از کشورهای جهان گسترش یافته است.
در کشور ما هم اجرای طرح تحقیقاتی تهیه شده و ارزیابی هیبریدهای دارای اسید اولئیک بالا در آفتابگردان امسال به تصویب رسیده و پیش بینی می شود ظرف چند سال آینده ، جزو کشورهای تولیدکننده هیبریدهای آفتابگردان با اسیداولئیک بالا باشیم.
کلسترول ، ماده ای از جنس چربی است که در تمام سلولهای بدن وجود دارد و در ساخت دیواره سلولی و برخی هورمون ها نقش مهمی را ایفا می کند. مولکول های چربی پس از جذب از روده در سیستم گردش خون با کلسترول حمل می شوند. قسمت اعظم کلسترول داخل بدن و از طریق کبد ساخته می شود و بقیه آن با مصرف غذاهای پر کلسترول و پر چرب وارد بدن می شود. البته کلسترول انواع مختلفی دارد که یکی از معروف ترین و بدترین نوع آن LDL است.
این نوع کلسترول خاصیت چسبندگی دارد و براحتی به جداره داخلی دیواره رگها می چسبد و باعث باریک شدن و در نهایت انسداد مجرای داخلی رگها می شود. همچنین کلسترول VLDL هم مولکول های چربی را از کبد به دیگر قسمتهای بدن حمل می کند و پس از انتقال چربی به بافتها تبدیل به کلسترول LDL می شود. در مقابل کلسترول HDL ، کلسترول های LDL موجود در طول دیواره رگها را پیدا می کند و به آنها می چسبد و آنها را از جداره رگها پاک می کند و از باریک شدن و انسداد رگها جلوگیری می کند. به همین دلیل به کلسترول خوب معروف است.
اگر کلسترول خون شخص کمتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر خون باشد، نشانه بسیار خوبی برای سلامت یک قلب سالم است. اما اگر کلسترول خون بین 200 تا 239 میلی گرم در دسی لیتر خون باشد، شخص در مرز خطر بالا رفتن کلسترول و خطر ابتلا به حمله قلبی قرار دارد و زمانی که کلسترول خون بالاتر از 240 میلی گرم در دسی لیتر خون باشد، خطر حمله قلبی را باید جدی گرفت و حتما میزان آن را با دارو و رژیم غذایی یا هر دو کاهش داد. در این میان ، اگر فردی همراه با کلسترول بالا مبتلا به فشار خون بالا نیز باشد، احتمال خطر حمله قلبی به 6 برابر می رسد و اگر این فرد سیگاری هم باشد، احتمال خطر به 20 برابر یا بیشتر خواهد رسید.
اما آنچه مهم است ؛ این نکته است که خطر ابتلا به بیماری قلب و عروق و بروز حمله قلبی را می توان با بوجود آوردن تغییراتی که بتوانند میزان کلسترول را پایین بیاورد، کاهش داد. توجه به این نکته ، ضروری است که به ازای کاهش در مقدار کلسترول خون درصد خطر نیزکاهش می یابد. برای مثال پایین آوردن کلسترول خون به میزان 2 تا 5 درصد می تواند خطر حمله قلبی را 30 درصد کاهش دهد. البته بیشتر افراد می توانند مقدار کلسترول خون خود را تا میزان مطلوب پایین بیاورند. مقدار کلسترول خون اساسا تحت تاثیر مواد غذایی مصرفی و زمینه ارثی مقدار کلسترول خون است ، در این میان خوردن غذاهایی که چربیهای اشباع شده زیادی دارند، بیش از هر چیز، فرد را در معرض خطر بالا رفتن کلسترول خون قرار می دهند.
بنابراین کاهش کلسترول خون با کاهش دریافت کلسترول و چربی ، رژیم (بخصوص چربی اشباع شده)، افزایش مصرف فیبرهای غذایی محلول و ثابت نگه داشتن وزن در حد ایده آلا مکان پذیراست.
روغن با طعم سلامت
اصل واژه روغن لاتین است و برای آن دسته از مایعات به کار می رود که با آب مخلوط نمی شوند و به دلیل آن که چگالی آنها کمتر از آب است ، روی آب شناور می مانند. اصولا روغن به نوعی چربی اطلاق می شود که در دمای اتاق معمولا به حالت مایع باشد. روغنها همچون چربیها متشکل از تری گلیسرید، مونوگلیسرید و مقداری هم دی گلیسرید هستند. البته از آنجا که روغن حاوی مقدار زیادی چربی اشباع نشده است ، در دمای اتاق مایع است.
روغنهای خوراکی را معمولا از چربیهای نباتی یا حیوانی به دست می آورند. چربیهای نباتی در دمای اتاق مایع هستند. این نوع روغنها را اغلب از گیاهان ، مغز میوه ، دانه گیاه و... تهیه می کنند. البته اغلب چربیهای حیوانی در دمای اتاق به حالت جامد هستند و بنابر این نمی توان آنها را جزو روغن به حساب آورد؛ اما برخی جانوران از جمله ماهی ، وال و برخی از حیواناتی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند، چربی بدنشان به حالت روغن مایع است.
در این میان ، روغن آفتابگردان را از دانه های روغنی گل آفتابگردان استخراج می کنند. از این روغن برای مصارف خوراکی استفاده می شود. پس از آن که از دانه آفتابگردان روغن گرفتند، باقی مانده را به عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار می دهند. این روغن ، یکی از روغنهای رایجی است که برای سرخ کردن و پخت و پز مواد غذایی ، کاربرد گسترده ای دارد. امروزه دانه گلهای آفتابگردان را تغییرات ژنتیک داده اند و با استفاده از اصلاح نباتات ، بذرهای مرغوب تر و در نتیجه گلهای بهتری تولید کرده اند که هم محصول دهی بهتر داشته و هم در برابر بیماری ها و آفتهای گیاهی مقاوم تر باشند.
به گفته مهندس ابراهیم فرخی عضو هیات علمی به نژادی آفتابگردان موسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر اسید اولئیک یکی از اسیدهای چرب اشباع شده است که در روغن بیشتر دانه های روغنی وجود دارد، ولی میزان آن در روغن گیاهان مختلف ، متفاوت است.
مزیت روغنهای دارای اسید اولئیک بالا، بالاتر بودن پایداری اکسیداتیوی این نوع روغن نسبت به روغنهای معمول و مناسب بودن برای سرخ کردن مواد غذایی و انبار کردن است.
از نظر تغذیه ای نیز یک رژیم غنی از اسید چرب تک اشباع است که میزان کلسترول را در پلاسمای خون پایین می آورد.
فرخی می افزاید: با توجه به این که بالا بودن کلسترول خون یکی از دلایل تصلب شرایین در قلب و در نتیجه سکته قلبی است ، اولین بار از آفتابگردان اسید اولئیک بالا در امریکا در سطح تجاری استفاده شده است.
آفتابگردان های هیبریدی
از این نوع روغن در حال حاضر در کشورهای اروپایی ، امریکا، کانادا و بسیاری دیگر از کشورها استفاده می شود. هم اکنون سطح زیر کشت ارقام هیبرید آفتابگردان که دارای اسید اولئیک بالا هستند، در برخی از کشورهای جهان از جمله امریکا، کانادا، ایتالیا ، فرانسه و استرالیا در حال افزایش است و از طرف دیگر، بهای محصول حاصل از کشت این ارقام در جهان بالاتر از آفتابگردان روغنی معمولی است و حتی برخی صاحب نظران معتقدند بازار آفتابگردان روغنی جهان در آینده از آن ارقام دارای اسید اولئیک بالا خواهد بود
البته در کشور ما تا قبل از شروع طرح تهیه ارقام هیبرید دارای اسید اولئیک بالا تحقیقات به نژادی دانه های روغنی از جمله آفتابگردان در کشور فقط روی اصلاح کمیت روغن متمرکز شده بود، ولی با تجهیز آزمایشگاه ملی تجزیه روغن در بخش تحقیقات دانه های روغنی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر و امکان تجزیه های کیفی روغن ، کار اصلاح کیفیت روغن برای نخستین بار در کشور شروع شد.
فرخی درباره مراحل طرح تحقیقاتی تهیه و ارزیابی هیبریدهای دارای اسید اولئیک بالا می گوید: از سال 1377 با همکاری یکی از موسسات معتبر خارجی که یک لاین آفتابگردان که اسید اولئیک بالایی داشت ، برای تلاقی با لاینهای ایرانی آفتابگردان در اختیار ما قرار داد آغاز شد و قرار است در سال جاری اولین هیبریدهای دارای اسید اولئیک بالا در سطح آزمایشی در کشور تولید شود. البته مراحل تولید ارقام هیبرید در آفتابگردان مراحل طولانی 15 تا 20 ساله را شامل می شود که با استفاده از برخی روشهای میانبر این مدت را به 10 تا 12 سال می توان تقلیل داد.
برای تهیه ارقام هیبرید دارای اسید اولییک بالا در آفتابگردان از روشهای کلاسیک و معمول به نژادی آفتابگردان استفاده شده است.
ولی در تجزیه های شیمیایی روغن از روش استخراج روغن بروش سوکسله و روش آزمون نمونه استری شده با دستگاه گاز کروماتوگراف ، روش ISO5508 استفاده شده است.
گفتنی است ؛ انجام این طرح بدون همکاری آزمایشگاه ملی تجزیه روغن در بخش تحقیقات دانه های روغنی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر امکان پذیر نبود. در واقع این طرح با استفاده از منابع مالی و امکانات موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر اجرا شده است.
اگر چه هنوز از نتایج این طرح ، مقاله ای در نشریات بین المللی به چاپ نرسیده است ، ولی اننظار می رود نتایج مطالعات ژنتیک که سال آینده به اتمام می رسد به یکی از نشریات علمی بین المللی ارائه شود. فرخی در پایان درباره آینده این طرح می گوید: از آنجا که بسیاری از صاحب نظران معتقدند که آینده زراعت آفتابگردان به توسعه این نوع ارقام بستگی خواهد داشت و کشور ما نیز یکی از دارندگان این ارقام خواهد بود، امیدوارم شاهد توسعه زراعت آفتابگردان در کشور باشیم.
به طور کلی پیش بینی می شود ظرف چند سال آینده جزو کشورهای تولیدکننده هیبریدهای آفتابگردان با اسید اولئیک بالا باشیم.
منبع : سایت دانشگاه سراوا
مشخصات مدیر وبسایت
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی آرشیو ماهانه وبسایت
کلمات کلیدی وبسایت