حشر.ه شناسی
....................................................
دنیای حشرات را بهتر بشناسیم
شامل :
زیر شاخه آروارهداران - رده حشرات - زیر رده بدون بالان - راسته پرتورا - راسته دیپلورا - راسته کلمبولا - راسته تیزانورا - زیر رده حشرات بالدار - راسته راست بالان - راسته پوست بالان - راسته ایزوپترا یا جوربالان - راسته سنجاقکها - راسته نوروپترا - راسته پولک بالان - راسته دوبالان - تولید مثل در حشرات -
دنیای حشرات را بهتر بشناسیم
زیر شاخه آروارهداران
بدن دارای سر سینه و شکم یا سر است. سر سینه یا سر از خارج بدون قطعه مینماید. سینه ، شکم یا تنه قطعه قطعه است. در سر یک یا دو جفت آرواره و دو جفت ماگزیلا وجود دارد. سخت پوستان ، صد پایان ، هزار پایان و حشرات در این زیر شاخه قرار میگیرند.
رده حشرات
حشرات یا شش پایان ساکن خشکی هستند و بعضی بطور ثانویه آبزی شدهاند. سر 6 قطعه وسینه 3 قطعه است که معمولا دارای 3 جفت پا و دو جفت بال است. شکم اصولا 11 قطعه بدون زواید حرکتی دارد. چشمها مرکب و سادهاند. بیش از 800 هزار گونه دارند.
حشرات به دو رده بالداران و بدون بالان رده بندی میشوند
زیر رده بدون بالان
انواع ابتدایی ، بدون بال و بدون دگردیسی هستند.
راسته پرتورا
فاقد شاخک بوده و اولین جفت پاهای حرکتی به اندامهای حسی مبدل گشتهاند. فاقد چشم ساده و مرکب و دارای چشم کاذب هستند. لوله های مالپیگی به صورت برجستگیهای کوچکی تحلیل رفته اند. سیستم تراشهای ساده بوده و یا اصلا فاقد آن میباشند. بدن 12 مفصلی و فاقد زایده سرسی است. پیش از کامل شدن تعداد مفاصل شکمی از تخم خارج شده لذا اصطلاحا آنامورف هستند..
راسته دیپلورا
این راسته را آپتر نیز مینامند. بدن کوچک و نرمی داشته و محیطهای تاریک و مرطوب را ترجیح میدهد. دارای شاخک طویل و فاقد چشماند. شکم 11 مفصلی و دارای سرسی است. لولههای مالپیگی پاپیلایی شکل میباشند.
راسته کلمبولا
دارای بدنی نرم و کوچک و شاخکهای کوتاه میباشند. چشمهای مرکب کوچک و یا تحلیل رفتهاند. معمولا جهنده بوده و این عمل را بواسطه عضو جهنده خاصی انجام میدهند. فاقد سرسی شکلی و لولههای مالپیگی میباشند. پوست اندازی به صورت اپیمورف است. یعنی تعداد مفاصل شکمی جانور به هنگام خروج از تخم کامل میباشند از این راسته جنس انوتوموبریا را میتوان نام برد.
راسته تیزانورا
خصوصیات بسیار نزدیک با راسته تیزانورا دارد و اصطلاحا دم مویی نامیده میشوند. اعضای راسته تیزانورا که ماهی نقرهای نیز نامیده میشوند. دارای بدن نسبتا طویل و فلسداری میباشند. شاخکها طویل و چشمهای مرکب رشد کردهاند. تعداد مفاصل شکمی 12 عدد بوده و در انتها به سرسی طویلی ختم میشود و لولههای مالپیگی و تراشهها بسیار رشد یافتهاند. از این راسته جنس ترموبیوس را میتوان ذکر کرد.
زیر رده حشرات بالدار
راسته راست بالان
ملخها ، سوسریها و جیرجیرکها در این راسته قرار دارند. قطعات دهانی خورد کننده هستند. بالهای جلویی باریک و بالهای عقبی نازک و تاشده در زیر بالهای جلویی هستند. بسیاری بدون بال هستند. گیاهخوارند و 25 هزار گونه دارند.
راسته پوست بالان
قطعات دهانی خورد کننده هستند. بالهای جلویی کوتاه و بالهای عقبی بلند و نازک هستند. در نقاط تاریک بسر میبرند. شب فعال هستند و 1200 گونه دارند.
راسته ایزوپترا یا جوربالان
موریانهها در این گروه قرار دارند. بالها مشابه و نازک هستند. زندگی اجتماعی دارند. بیشتر ساکن مناطق گرمسیری هستند. چند شکلی دارند و 2000 گونه دارند.
راسته سنجاقکها
سنجاقک در این راسته قرار دارد. بالها مشابه و دارای رگبالهای تور مانند هستند. بال سنجاقکها به سمت عقب تا نمیشود اما در گروهی از آنها بالها در هنگام استراحت تا میشوند. چشمهای مرکب بسیار مشخص دارند. شکم باریک و دراز است. صیاد هستند. آبششهای نایی دارند. 5000 هزار گونه دارند.
راسته نوروپترا
مورچهگیرها در این گروه قرار دارند. بالها مشابه هستند. لارو دارای قطعات دهانی خورد کننده یا مکنده است. گوشتخوارند و از حشرات و کنهها تغذیه میکنند. 5000 گونه دارند.
راسته پولک بالان
پروانهها و بیدها در این گروه قرار دارند. دارای خرطوم هستند. در بیدها بال در زمان استراحت افقی میماند. شاخکها پرمانند و یا رشتهای هستند.
راسته دوبالان
مگسها و پشهها در این گروه قرار دارند. قطعات دهانی سوراخ کننده و مکنده هستند و قسمتی از آنها در خرطوم واقع است. بالهای عقبی کوچک است. 100 هزار گونه دارند.
تولید مثل در حشرات
به جز چند مورد استثنایی عمل لقاح از طریق جفتگیری صورت میگیرد و تخم گذاشته میشود. در جنین جوانههای مولد زواید بدن به توالی از جلو به عقب ظاهر میشوند. هنگامی که لارو سر از تخم بیرون میآورد. شبیه جانور بالغ است و فقط کوچکتر هستند. لاروها طی پوست اندازیهای متوالی رشد میکنند و سرانجام محفظههایی در دیواره بدن پدید میآید و دیسکهای شفیرهای شروع به پیدایش میکند. تغییر شکل لارو کرمی شکل به جانور بالغ در درون پیله انجام میشود. در این مرحله محفظههایی که محتوی دیسکهای شفیرهای هستند باز میشوند و زواید جانور کم کم ظاهر میشوند
منبع : سایت دانشگاه سراوان
حشره شناسی
.............................................
صفات عمومی حشرات
حشرات با داشتن 6 عدد پا و بدنی متشکل از 3 قسمت سر،قفسه سینه،شکم به آسانی از سایر گونه های بند پایان متمایز می شوند.واحد اصلی بدن را حلقه تشکیل می دهد.این حلقه ها دارای ساختمان کتینی بوده و هر حلقه توسط مفصلی به حلقه مجاور وصل می شود ...
صفات عمومی حشرات
حشرات با داشتن 6 عدد پا و بدنی متشکل از 3 قسمت سر ،قفسه سینه،شکم به آسانی از سایر گونه های بند پایان متمایز می شوند.واحد اصلی بدن را حلقه تشکیل می دهد. این حلقه ها دارای ساختمان کتینی بوده و هر حلقه توسط مفصلی به حلقه مجاور وصل می شود.حشرات با دارا بودن قفسه سینه سه حلقه ای و وجود یک جفت پا در هر حلقه شناخته می شوندبنابراین حشرات به نام 6پایان (Hexapoda) نیز مشهورند.در اکثر حشرات در حلقه های دوم و سوم قفس سینه یک جفت بال قرار دارد. در روی سر،یک جففشاخک و اکثرا نیز یک جفت چشم مرکب وجود دارد و شامل قطعات دهان نیز می باشد.
بدن در افراد کامل حشرات از 7-15 حلقه کاملا متمایز می شود. حلقه ها از ماده کتین تشکیل شده و به منزله اسکلت خارجی بدن میباشد.رمز موفقیت رشد حشرات ارتباط کاملی با ساختمان اسکلت خارجی بدن دارد. بنا به نظر بعضی محققین،حشرات دارای 30 راسته و بعضی ها نیز در 31 راسته طبقه بندی می کنند
زیر رده بی بالان (Apterygota)
بی شاخکان Protura
دم چنگالان Diplura
استطاله داران Thysanura
پادمان Collembola
زیر رده بال داران Pterygota (Group Exopterygota)
یک روزه ها Ephemeroptera
سنجاقک ها و آسیاب ها Odonata,Grylloblattaria
چوبک مانند ها Phasmida
راست بالان Orthoptera
شیخکها و سوسری ها Dictyoptera
شپشهای مو و جلد Mallophaga
مساوی بالان Isoptera
گوشخیزک ها Dermaptera
توربافها Embioptera
بهاره مانند ها Plecoptera
موریانه مانند ها Zoraptera
شپش های چوب وانباری Psocoptera
شپشهای حیوان و انسان Siphunculata
ناجوربالان Hetroptera
جوربالان homoptera
بال ریشک داران Thysanoptera
زیر رده بالداران Group Endopterygotera)
بالتوریها Neuroptera
سخت بال پوشان Coleoptera
بال بادبزنی ها Strepsiptera
عقرب مانندها Mecoptera
ککها Siphonoptera
دوبالان Diptera
بال موداران Trichoptera
بال پولک داران Lepidoptera
بال غشائیان Hymenoptera
منبع : سایت دانشگاه سراوان
کشت توأم برنج , آزولا و ماهی
..............................................................
آزولا بطور ناخواسته در چند سال گذشته وارد اکوسیستمهای آبی شمال کشور
شد و به سرعت پراکنش پیدا کرد. آزولا دارای مزایا و معایبی است که در این
نوع فعالیت سعی شده است تا از مزایای آن استفاده بهینه صورت گیرد.این گیاه
که به صورت شناور و به رنگ سبز یا قرمز (صورتی) در سطح آبهای راکد
(تالاب انزلی) یا شالیزارها به وفور دیده میشوند.
گیاه آزولا از خانواده salvinacea است و به عنوان کود بیولوژیک برای تثبیت ازت اتمسفر و تأمین آن برای برنج در بسیاری از کشورهای برنجخیز مورد استفاده قرار میگیرد.
این گیاه در بسیاری از مناطق دنیا پراکنده است و به صورت شناور در آب استخرها, آبهای راکد, آبگیرها و کانالهای آبیاری یافت میشود. ساقه به صورت ریزدمهای منشعب شناور, برگهای آن کوچک, متناوب که روی هم قرار دارند. ریشه آن به صورت معلق در آب با طول 2 تا 5 سانتیمتر میباشد. بخش رویی برگ سبز یا صورتی, گوشتی و کلروفیلی بوده و قسمت زیرین نازک و بدون کلروفیل با بافتهای اسفناجی سفید رنگ. گیاه آزولا جمعاً دارای شش گونه است که در آمریکا و بسیاری دیگر از نقاط جهان پراکندهاند.آرولد معمولاً به صورت غیرجنسی و از طریق سبزینه تکثیر پیدا میکند. ابزار و ادوات کشاورزی, دام و انسان و ... نیز از عوامل انتشار آزولا هستند.
در مزارعی که گیاه آزولا به عنوان علف هرز مطرح است لازم است با اقدامات زیر آن را کنترل نمود:
? از نشاءهای بلند استفاده شود.
? از دادن کود فسفره به مزرعه اجتناب گردد.
? سطح آب کرتها باید بسیار پائین بوده و به حد صفر نزدیک باشد به همین جهت لازم است راه خروجی آب از کرتها همیشه باز, تا سطح آب از میزان مورد نظر بالاتر قرار نگیرد.لازم به یادآوری که تراکم گیاه آزولا در سطح مزرعه در یک هفته پس از نشاء نباید چندان زیاد باشد , چون در این صورت میتواند مشکلاتی در تبادل هوا و ایجاد خفگی در نشاء به وجود آورده و خود به عنوان علف هرز عمل نماید.آزولا یک گیاه آبزی کوچکی بوده که مقادیر زیادی مواد غذایی دارد, چون میتواند نیتروژن (ازت) هوا را تثبیت نموده, عمل فتوسنتز را انجام دهد, و مواد مغذی را از محیط اطراف خود از طریق شبکهی ریشهای خود جذب نماید.همچنین یک غذای عالی برای ماهی نیز میباشد.آزولا از نظر اسید آمینه (آرونین) غنی بوده که ممکن است نقش مهمی در رشد ماهی بازی نماید.آزولا خیلی سریع رشد نموده, محصول زیادی تولید مینماید, و برای خوردن ماهی اندازه مناسبی داشته, نیاز به برداشت و خرد کردن ندارد, میتواند در مزرعه برنج رشد نماید و فواید اقتصادی و اکولوژیکی خود را افزایش دهد.
نقش آزولا غذای ماهی
هر دو ماهی علفخوار و همهچیز آزولا میخورند, کپور علفخوار (ctenopharyngodon idedda) بیشتر از معادل 60-50 درصد وزن بدن خود در هر روز آزولا مصرف میکنند. میزان مصرف آزولا به وسیله کپور ماهی معمولی (cyprinus carpio) با افزایش اندازه آن افزایش مییابد. ضریب تبدیل غذایی آزولا در ماهی علفخوار 49 میباشد.ازت موجود در آزولا, 30 درصد در فضولات ماهی مشاهده میگردد, زیرا که 30 درصد دیگر از ازت آزولا در بدن ماهی تجمع پیدا میکند)میتوان تخمین زد که حدود 60 درصد ازت آزولا به وسیله ماهی هضم میشود (ازت ممکن است همچنین به صورت ادرار, به صورت مواد دفعی از سطح بدن ماهی, به صورت فلسهای ریخته شده یا به صورت مواد تغییر یافته توسط آبششها به داخل آب دفع شود.
اثر روی محصول و عملکرد برنج:
سیستم برنج ـ آزولا ـ ماهی برای برنج , ماهی و آزولا یک محیط عالی رشد مهیا میکند. به علت مقدار زیاد کود آلی مهیا شده توسط ماهی, برنج به خوبی رشد میکند و از آنجائی که ماهی آزولا, آفات و علفهای هرز برنج را میخورد, مصرف علفکشهای شیمیایی میتواند کااهش یابد. به هر صورت, محیط ایجاد شده توسط روش برنج ـ آزولا ـ ماهی همچنین موجب بقاء دشمنان طبیعی آفات برنج میشود. که دشمنان طبیعی مصرف آفتکشها را کاهش میدهند. در روش برنج ـ آزولا ـ ماهی میزان مصرف آفتکشها (سموم) کاهش و یا کاملاً حذف میگردد.
روش برنج ـ آزولا ـ ماهی میزان علفهای هرز را کنترل مینماید.
حاصلخیزی خاک:
در سیستم برنج ـ آزولا ـ ماهی, مواد غذایی گیاه به وسیله تجزیه آزولا و فضولات ماهی تهیه میگردد. اثر ماهی در این سیستم, به ویژه نقش مواد دفعی ماهی را در بهبود حاصلخیزی و وضعیت خاک آشکار است.
ماهی میزان گودهای معدنی مورد نیاز گیاهان برنج را کاهش میدهد, حاصلخیزی خاک را حفظ کرده یابهبود میبخشد, و یک محیط اکولوژیکی (بوم شناختی) عالی فراهم میکند.
اجرای سیستم برنج ـ آزولا ـ ماهی
? طراحی مزرعه:
دو نمونه از طراحی مزرعه برای معرفی و اجرای سیستم برنج ـ آزولا ـ ماهی میتواند مورد توجه قرار گیرد. روش اول کندن گودالها و جویها در یک مزرعه قدیمی برنج و انتقال نشاءهای برنج بر طبق فاصلههای زراعی معمولی میباشد. در روش دوم, نشاءهای برنج روی پشتهها انتقال داده شده و هپیها در بین جویها بین پشتهها رها میشوند, انتخاب مزارع معمولاً برای هر دو طرح مهم میباشد. در هر دو مورد, مزرعه بایستی آب کافی و شبکه و کنترل خوب آبیاری و زهکشی داشته باشد.عمق گودال مابین 1 تا 5/1 متر بوده و عرض 50-40 سانتیمتر و عمق جویها 50-30 سانتیمتر سطح اشغال شده در حدود 5-3 درصد کل سطح مزرعه برنج میباشد. به عبارت دیگر برای برداشت بیشتر ماهی, گودالها و جویها بایستی سطح بیشتری را اشغال نمایند.
ترکیب گونههای ماهی:
گونههای ماهی بایستی بر طبق بازدهی تغذیه انتخاب گردند. برای مثال, کپور علفخوار قادر نیست به طور کامل دیواره سلولهای گیاهان را هضم نماید, چون لوله گوارشها آنها فاقد سلولدز میباشد. در نتیجه این ماهیان باقیمانده غذای خود را همراه با مواد دفعی به داخل آب میریزند. فضولات ماهی تکثیر پلانکتونها را تحت این شرایط کشتهای خالص از هر گونه ماهی نمیتواند به طور مؤثر آزولا را مصرف نماید. به هر صورت, این مسئله را میتوان با کشت توأم پلی کالچر (polyculture) , کپور نقرهای 100 قطعه, کپور معمولی 300 قطعه, کپور علفخوار 750 قطعه در هکتار , بچه ماهی انگشت قد در هکتار و رهاسازی پس از انتقال و نشاءکاری برنج در مزرعه صورت میگیرد.
? مدیریت آب:
مدیریت آب مهمترین عامل در سیستم پرورش برنج ـ آزولا ـ ماهی, میباشد. در طول مراحل اولیه رشد برنج, ماهیان انگشتقد میتوانند به طور آزادانه در آب سطحی شنا نمایند که برای پنجه زدن برنج زودرس خوب میباشد.پس, ماهیان بزرگتر به آب عمیق نیاز دارند, در این زمان درجه حرارت , آب گاهی اوقات میتواند به 40 درجه سانتیگراد برسد, و لازم است آب آبیاری را در عمق 8 تا 10 سانتیمتر نگهداری نمود.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران
مقاومت. برنج به سرما
................................................................
حساسیت های حرارتی گیاه برنج در مراحل نموّی مختلف،یعنی، حساسیت
حرارتی جوانه زنی بذر، رشد نشاء، پنجه زنی، طول ساقه، تشکیل جوانه گل،
گلدهی و تشکیل بذر مطالعات زیادی انجام شده است. میزان مقاومت به درجه
حرارت پایین در مراحل رشدی گوناگون برای شناسایی گونه های بومی
سودمند است.
الف - جوانه زنی بذر و رشد نشاء
ناگاماتسو (1942) عمل جوانه زنی را در درجه حرارت پایین برای بسیاری از کولتیوارهای برنج مطالعه کرد. کولتیوارهای نواحی معتدل، نظیر زیرگونه ژاپنی در ژاپن، کره و شمال چین، و کولتیوارهای ایتالیا ) ترجیحا کولتیوارهای زیرگونه جاوانیکا ) به شدت قادر به جوانه زنی در درجه حرارت پایین بودند. با این حال، کولتیوارهای گرمسیری و نیمه گرمسیری در نواحی ژاپونیکای فیلیپینی و تایوانی در درجه حرارت پایین به آرامی جوانه زدند. سرعت جوانه زنی کولتیوارها از چین و ایالات متحده آمریکا متوسط بین کولتیوارهای گرمسیری و معتدل بود.
ب - زردی برگ ها
هنگامی که جوانه زنی و رویش در درجه حرارت پایین، 20 تا 10 درجه سانتی گراد انجام گرفت، بسیاری از کولتیوارهای برنج گرمسیری معمولا قادر به رشد نبودند و اغلب آن ها علایم مشخص زردی برگ، پوسیدگی و حتی مردگی را نشان می دادند. در درجه حرارت پایین، اکثرا کمبود کلروفیل نشاء ها (زردی برگ ها )، گاهی اوقات خطوط یا نوارهای سفید روی برگ ها یا سفیدی برگ های تازه، مشاهده می شوند. اومورا و چونگ در کار مطالعاتی خود در سال های 1976 و 1980 میزان توسعه زردی برگ های کولتیوارهای برنج را در 17 درجه سانتی گراد به 5 نوع طبقه بندی نمودند. انواع صفر و یک به عنوان سبز معمولی در مقابل انواع ii، iii و iv طبقه بندی شدند. زردی برگ ها در درجه حرارت پایین همراه با سه خصوصیت دیگری که درمیان کولتیوارهای هندی با فراوانی زیاد توزیع می شوند، یعنی، نوع c طبقه بندی ماتسو در سال 1952 تبیین گردیدند: نمونه زیموگرام اسید فسفاتاز، واکنش مثبت به فنل و نوع c شکل دانه. رابطه ای بین زردی برگ ها، قدرت جوانه زنی در درجه حرارت پایین، و سه خصوصیت ذکر شده دربالا مشاهده نگردید. تاکاهاشی و کایی موری ظاهرشدن زردی پهنک برگ را در درجه حرارت پایین ( 15 درجه سانتی گراد ) در میان ارقام زیر گونه ژاپنی، جاوانیایی و هندی مطالعه کردند. بعضی تیپ های بومی هندی، اوس و تجره، زردی مشخص است. زیرگونه ژاپنی، جاوانیایی و مخصوصا ژاپنی در درجه حرارت پایین نسبت به زردی، تحمل بیش تری دارند. بورو، تیپ بومی هندی، تیپ متوسط بین بولو (جاوایی ) و اوس یا تجره بود vi ) برنج های وحشی آسیایی در درجه حرارت پایین زردی قابل ملاحظه ای را در برگ نشان دادند. درحالی که، برنج وحشی و زراعی آفریقایی نسبت به درجه حرارت پایین تحمل بیش تری داشت. (
dمقدار غلظت استخراج شده از 50 میلی گرم ماده خشک با 50 میلی لیتر محلول اتانول گرم، 70 درصد را نشان می دهد b. درجات i و ii رنگ سبز عادی را نشان می دهد. درجه iii زرد روشن ( سبز مایل به زرد ) و درجه vi رنگ سفید را نشان می دهند ( تاکاهاشی، 1976(
ج - منبع رشد و پنجه زنی
معمولا درجه حرارت پایین از رشد و نموّ برنج جلوگیری می کند. درمرحله اولیه پنجه زنی در نواحی با عرض جغرافیایی بالا تر، مانند، بخش های شمالی ژاپن، گیاهان از رشد باز داشته شده و تولید پنجه های نازک و کوتاه، راست و با برگ های سبز تیره را می نمایند. در نواحی با عرض جغرافیایی کم تر، مانند، گیاه فصلی بورو، برنجی که در درجه حرارت پایین ( ماه های ژانویه تا مارس ) در بنگال و آسام کشت می شدند، بوته ها، پنجه های ضعیف، باریک، کوتاه و برگ های راست تولید می نمایند.
پنجه زنی کولتیوارهای هندی که در نواحی گرمسیری دارای نیروی زیستی خوبی بودند، در کشت اول فرمز، کاهش قابل ملاحظه ای داشتند. از طرف دیگر، کولتیوارهای ژاپنی که توانایی پنجه زنی پایینی را در شرایط رمسیری نشان می دادند، دارای توانایی رویشی بیش تری بودند و تعداد پنجه آن ها افزایش شدیدی داشت.
د - تأخیر در خوشه دهی
درجه حرارت پایین، آغاز خوشه دهی و رشد را به تأخیر می اندازد یا با کاهش سرعت طویل شدن میانگره ها، پیدایش خوشه را کنترل می کند. درجه حرارت پایین، گلدهی کولتیوارهای هندی را شدید تر از ژاپنی به تأخیر می اندازد و به ضعیفی گل یا اختلال در رسیدن دانه منجر می گردد. در میان تیپ های هردو کولتیوار در هوای سرد تفاوت هایی در تأخیر گلدهی مشاهده شد.
تعدادی از محققان ژاپنی تأخیر خوشه دهی را در درجه حرارت های پایین مطالعه کرده اند و درباره خسارت سرما در دوره تشکیل خوشه از نقطه نظر یاخته شناسی، ریخت شناسی و تنکارشناختی به بحث پرداخته اند. تعداد کمی گزارش در رابطه با کاهش سرعت افزایش طولی میانگره پس از تشکیل خوشه در درجه حرارت های پایین وجود دارد. چنین شرایطی سبب خروج خوشه های ناقص می گردد. این پدیده در بوته های برنج در کولتیوارهای متعدد هندی قد متوسط نیز مانند ژاپنی دیده شد. هنگامی که چنین کولتیوارهایی دردرجه حرارت پایین رشد داده می شوند، خروج ناقص خوشه بیش تر و بهنر قابل رویت است. در سرمای شدید تر، خوشه کاملا در غلاف برگ پرچم باقی می ماند و بیرون نمی آید.
معمولا خروج کامل خوشه ، میزان محصول بیش تری را به دنبال دارد. بعضی از کشاورزان اعتقاد دارند که خروج کامل خوشه شاخص سازگاری این کولتیوارها نسبت به شرایط حرارتی پایین است. کشاورزان ژاپنی مدت زمان طولانی براین باور بودند، هنگامی می توان به محصول خوب دست یافت که طول میانگره خوشه دوبرابر طول خوشه باشد.
منبع : سایت ایران گل آرا
انواع خسارت مستقیم تغذیه حشرات
.....................................................
الف) خسارت مستقیم حشرات جونده
1- تغذیه از برگ و کاهش رشد نبات
2- ایجاد تونل در ساقه و قطع کردن شیره ی نباتی
و ...
ب) خسارت مستقیم توسط آفات مکنده
1- کاهش قدرت گیاه به علت مکیدن شیره ی نباتی
2- خسارت به گلها و کاهش تولید بذر
و ...
الف) خسارت مستقیم حشرات جونده ( Chewing insects ) :
1- تغذیه از برگ و کاهش رشد نبات : مثل ملخ ها ، لارو شب پره ی گاما ، سفیده ی کلم ، لیسه ی کدوئیان
2- ایجاد تونل در ساقه و قطع کردن شیره ی نباتی که باعث خشکیدن شاخه های انتهایی می شود به این آفات Stem borer می گویند. مثل پروانه ی فری ، کرم ساقه خوار اروپایی ذرت ، Cephus sp. در گندم
3- چوبخوارها مثل سوسکهای شاخک بلند (Cerambycidae ) ، به اینها Ring Bark Stems می گویند.
4- حشراتی که به جوانه ها و قسمتهای زایا صدمه می زند. مثل سرخرطومی سیب .
5- حشراتی که باعث ریزش میوه قبل از رسیدن می شوند . مثل کرم سیب و مگس گیلاس
6- حشراتی که به گل حمله کرده و محصول دانه را کاهش می دهند.مثل سوسک ژاپنی Popillioe sp.
7- حشرات بذرخوار مثل سوسکهای Bruchidae
8- حشرات ریشه خوار مثل Agriotes sp . و کرمهای سفید ریشه
9- حشرات غده خوار و حمله کننده به ساقه های زیر زمینی مثل کرمهای طوقه بر Agrotis sp.
ب) خسارت مستقیم توسط آفات مکنده ( Sap-Suking Insects ):
1- کاهش قدرت گیاه به علت مکیدن شیره ی نباتی و ایجاد پژمردگی و تغییر شکل در برگها مثل عسلک پنبه (Bemisia sp. ) یا شته ها روی اغلب گیاهان .
2- خسارت به گلها و کاهش تولید بذر مثل سن های Miridae و سن گندم
3- ریزش زود رس برگها مثل خسارت شپشکهای سپردار.
4- ایجاد گال و بدشکلی یا نکروزه و خشک شدن بافت گیاه که ناشی از تزریق بزاق به داخل گیاه است . مثل برخی زنجره ها و شته ها و سن ها .
5- ایجاد سوراخهایی در گیاه که محلی برای ورود قارچ و باکتریهایی می شود مثل برخی سن ها
منبع : سایت دانشگاه سراوان
مشخصات مدیر وبسایت
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی آرشیو ماهانه وبسایت
کلمات کلیدی وبسایت