خلاصه
زمینلرزه سراوان، با بزرگای 8/7 و ژرفای 95 کیلومتری، استان سیستان و بلوچستان ایران و مناطق وسیع کشورهای همسایه را لرزاند. ساز و کار این زمینلرزه از نوع نرمال بوده و در زیرپهنه گسلی سراوان به وقوع پیوست. عمق کانونی آن بین 50 تا 95 کیلومتر و بزرگی آن نیز بین 5/7 تا 8/7 برآورد گردید. براساس مشاهدات و بررسی های صحرایی، در نزدیکی روستای همپانیک در جنوب شرقی شهر گشت، یک شکستگى سیستماتیک سطحى با امتداد شمال غربی- جنوب شرقی، به طول تقریبى 2 کیلومتر، در راستاى گسل سراوان، به عنوان یک روند ساختاری باز فعال شده، مشاهده شد. الگوی آن، سطحی ثانویه از نوع نردبانى (En-echelon) و چپ پله نرمال بسیار پر شیب است. بیشینه شدت زمینلرزه در مقیاس مرکالی اصلاح شده (MMI) در کمترین حالت نزدیک به VII بوده است. این زمینلرزه موجب فعال شدن مجدد چشمههای گوگردی و تراورتن ساز، روانگرایی ماسهای، پرآب شدن برخی قناتها، ایجاد گسیختگیهای سطحی، فعال شدن مجدد ساختارهای خطی قدیمی، ریزش سنگی دامنه کوههای آهکی، کوه تفتان و کوه بیرک و خرابی دیوار ساختمانها (که در جهت عمود بر انتشار نیرو بوده اند) گردید.
امتیاز مقاله علمی و پژوهشی - فصلنامه بین المللی زمین پویا
مشخصات مدیر وبسایت
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی آرشیو ماهانه وبسایت
کلمات کلیدی وبسایت