خلاصه
در این مقاله دو روش متفاوت مدلسازی یونوسفر، یعنی مدلسازی به روش محلی و مدلسازی به روش جهانی معرفی و کارایی هر یک از آن ها به عنوان پیشنشانگر زمینلرزه در یونوسفر بررسی و با یکدیگر مقایسه شده است. برای این منظور، تغییرات ایجاد شده در یونوسفر قبل از وقوع دو زمینلرزه بندر مورو در کشور فیلیپین و جزایر بنین در ژاپن مورد بررسی قرار گرفته و پتانسیل این تغییرات به عنوان یکی از پیش نشانگرهای زمینلرزه مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. از میانگین یک ماهه مقادیر انتگرال خطی چگالی الکترونی ( TEC) در مدل تک لایه و در نقاط یک گرید منظم به همراه انحراف معیار آن ها به ترتیب به عنوان معیار مقایسه و حدود تغییرات آن استفاده شده است. بررسیهای انجام شده در این مقاله وجود ارتباطی معنادار بین این تغییرات و محل و زمان وقوع زمینلرزههای با بزرگای بیش از 7 در مقیاس اندازهگیری ریشتر را در هر دو روش مدل¬سازی محلی و جهانی تایید میکند. لازم به ذکر است که در مدل-سازی محلی فعالیت های خورشیدی بالا و طوفان¬های مغناطیسی در مطالعات مربوطه خللی وارد نمی کنند اما در مدل سازی جهانی تفکیک پیش نشانگرهای زمین لرزه از فعالیت¬های خورشیدی بالا امکان پذیر نیست.
امتیاز مقاله علمی و پژوهشی - فصلنامه بین المللی زمین پویا
مشخصات مدیر وبسایت
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی آرشیو ماهانه وبسایت
کلمات کلیدی وبسایت