خربزه یکی از محصولات با ارزش در اکثر کشورهای جهان می باشد. تا به حال گونه وحشی خربزه و طالبی را پیدا نکرده اند. مطالعه تحقیقات موجود نشان می دهد مراکز ثانوی طالبی و خربزه در هندوستان، ایران، جنوب روسیه و چین بوده است. برای نمونه ژن عامل مقاومت به بیماری سفیدک طالبی اکثراً در نمونه هایی که از هندوستان جمع آوری شده دیده شده است. همچنین مشخصات نخستین این گیاهان مانند ترک خوردن طولی میوه وقت رسیدن یا حالت نرم و حلوا مانند گوشت و برگ های بزرگ روی دمبرگ های کلفت و قوی اکثراً در میان نمونه های این …… دیده شده است.

 دکاندول معتقد بود که مرکز اولیه طالبی و خربزه آفریقاست . زیرا که چندین شکل مختلف این گونه ها در آفریقا مشاهده شده است و به عنوان گونه مجزا تشخیص داده شده اند .نادین عقیده دکاندول را تأیید کردکه این رقم های وحشی والدین اولیه رقم های اهلی کنونی هستند ، زیرا اینها درکشورهایی دیده شده اند که فاصله بین آنها بسیار زیاد است ، مانند نواحی جنوب آسیا و مناطق حاره . در حقیقت اختلاف آب و هوا و دما باعث به وجود آمدن این رقم ها گشته است .
آفات و بیماری ها :آفات و بیماری های مهم خربزه عبارتند از :
سفیدک سطحی Erysiphe cichoracearum
داغ زدگی Pythium ulyimum
کنه Tetranychus spp.
شته خانواده Aphididae
مگس خربزه Myiopardalis pardalina
عروسک خربزه Rhaphidopalpa foveicollis
بررسی وضعیت تولید در ایران :
تولید : کل تولید خربزه در کشور 1221631 تن و استان های مهم تولید کننده ، خراسان با 636459 تن ، سمنان با 119078 تن و خوزستان با 138709 تن می باشند . استان خراسان 57% از تولید کشور را در اختیار دارد .
سطح زیر کشت : طبق آخرین آمارنامه منتشره در سال 83 ، سطح زیر کشت خربزه در ایران 79992 هکتار و بیشترین سطح زیر کشت متعلق به استان خراسان با 45553 هکتار می باشد که حدود 57% از سطح کل کشور را شامل می شود . سطح کل زیر کشت جهانی طبق آمار فائو در سال 2005 ، 1308018 هکتار بوده و ایران حدود 1/6% از سطح زیر کشت جهان را به خود اختصاص داده است .
عملکرد : متوسط عملکرد خربزه در ایران 4/15 تن در هکتار و بیشترین عملکرد را استان تهران با حدود 32 تن در هکتار داشته است . میانگین عملکرد جهانی 6/21 تن و بیشترین عملکرد متعلق به کانادا با 120 تن در هکتار بوده و کشور چین به عنوان مهمترین کشور تولید کننده 1/26 تن در هکتار عملکرد دارد . در ایران استان خراسان به عنوان مهترین تولید کننده خربزه در ایران دارای عملکرد متوسط 14 تن در هکتار می باشد .
ارقام زراعی : ارقام کشت شده در ایران عبارتند از : تاشکندی ، مشهدی عباسی ، گرگاب ، شاه آبادی ، جعفری ، خاقانی ، حـاج ماشاءاللهی ، گرمساری ، محمد آبادی ، مجیدی ، روستاق ، صابونی ، جعفر آبادی ، عباس شوری ، سوسکی ، تخم محمد ، بلخی ، زرد ایوانکی ، شفیع آبادی ، شیرازی ، جارجو ، زابلی ، آتشین و شهسواری .
صنایع فرآوری : در زمینه صنایع فرآوری خربزه در ایران ، اقدام مناسبی صورت نگرفته و نیاز به بررسی داشته ، تا با استفاده از این صنعت اقدام به فرآوری این محصول شود .
عرضه سرانه : با توجه به تولید حدود 1230000 تن با کسر میزان 9000 تن صادرات و 10% ضایعات و جمعیت 66000000 نفری عرضه سرانه خربزه در ایران 6/16 کیلوگرم برآورد می گردد .
مکانیزاسیون : کاشت ، داشت و برداشت خربزه در ایران به صورت سنتی بوده و در برخی مناطق برای زودرس نمودن محصول و افزایش درآمد اقدام به استفاده از پلاستیک نموده و بدین ترتیب با زیر پلاستیک کاشتن خربزه ، تاریخ کشت را یک ماه تا یک ماه و نیم جلو کشیده و محصول را زودرس می نمایند .
بررسی وضعیت تولید در جهان : طبق آمار فائو کل سطح زیر کشت این محصول در سال 2005 میلادی ، 1308018 هکتار با عملکرد متوسط 6/21 تن در هکتار و تولید 28321159 تن می باشد که بالاترین تولید متعلق به کشور چین با 15138000 تن (5/53% از تولید جهان) است که از سطحی معادل 578500 هکتاربه دست می آید .متوسط عملکرد این کشور 1/26 می باشد . ایران با تولید 1230000 تن حدود 4/4% از تولید را در اختیار داشته که از سطحی معادل 80000 هکتار به دست می آید .
اقلیم : خربزه و طالبی بهترین نتیجه را در آب و هوای گرم و خشک می دهند .این گیاه بر اساس منشأ خود طالب گرما و به ویژه نور است . هوای ابری و بارانی در موقع رسیدن میوه باعث می شود که خربزه و طالبی طعم مطبوع و کیفیت لازم را پیدا نکند . دوره رویش این گیاهان طولانی تر از دوره رویش خیار بوده و بین 80 تا 100 روز متفاوت است . هرچند که طالبی و خربزه در طیف وسیعی از انواع خاک ها کشت می شود ولی تنها در خاک های حاصلخیز که دارای مواد غذایی آلی و معدنی کافی باشند بهترین نتیجه را می دهند . مناسب ترین Ph برای کاشت خربزه و طالبی بین 6 تا 7 می باشد . در خاک های اسیدی رشد آن کاهش یافته و برگ ها به رنگ زرد مایل به سبز در می آیند