انواع مهم انگشتی ها :

انگشتی سنگلاخی یا سخت : معمولاً برای انجام کارهای سخت ، بخصوص در زمینهای سنگلاخی طراحی شده اند و از جنس فولاد ساخته می شوند .

انگشتی معمولی: از لحاظ طرح مشابه انگشتی های سنگلاخی است و از جنس آهن چکش خور یا فولاد چکش خور ساخته می شود . 

انگشتی بدون لب ( بدون روکش ): این انگشتی ها را انگشتی های بدون گیر و لب کلفت نیز می نامند ، در شرایطی که نفوذ شانه برش به داخل گیاه با اشکال انجام می شود ، بخصوص در علف های کوتاه ، نم دار و پرپشت ، مورد استفاده قرار می گیرند . در موقع استفاده از این انگشتی ، به گیره های مخصوص نیاز است ، زیرا بالای این انگشتی فاقد لب یا روکش است . انگشتی بدون لب برای درو در شرایط معمولی توصیه نم شود، زیرا سرعت برش آن در مقایسه با انگشتی معمولی ، حدود 1/5 کیلومتر در ساعت کمتر است .

انگشتی دو قلو : بتدریج بیشتر مورد توجه قرار می گیرند ، زیرا برای استحکام بیشتر ، بصورت جفت ساخته و نصب می شوند و قیمت آنها کمتر از انگشتی های معمولی است .

در شانه برش بعضی از دروگرهای شانه ای ، بجای یک چاقو ، از دو چاقو استفاده می شود . شانه های برش دو چاقویی برای برش محصولات پرپشت و در هم پیچیده مناسبند . دو چاقو که رویه تحتانی آنها روی هم قرار گرفته و در جهت های مخالف یکدیگر کار می کنند ، عمل برش را آسان تر می سازند . از آنجا که در این نوع از شانه های برش ، چاقوها در جهت های مخالف یکدیگر حرکت می کنند  ارتعاش تقریباض از بین می رود . در دروگرهای دو چاقویی ، انگشتی ها حذف شده اند تا مقاومت شانه برش در هنگام عبور از میان گیاهان کاهش یابد . تنظیم صحیح ، در دروگرهای دو چاقویی بسیار مهم است و چاقوها زودتر از چاقوهای دروگرهای معمولی فرسوده می شوند . این دروگره برای زمین هایی توصیه می شوند که فاقد سنگ باشند .

صفحه انگشتی یا صفحه هادی قسمت دیگر انگشتی است که به انگشتی میخ پرچ شده است . صفحات انگشتی نیمی از واحد برش دهنده را تشکیل می دهند و تیغه های چاقو مانند نیم دیگر عمل می کنند . صفحات انگشتی ممکن است دارای لبه های صاف یا دندانه دار می باشند تا در درو محصولات مختلف مورد استفاده قرار گیرند . در صورتی که صفحات انگشتی ، کند و فرسوده شوند ، انها را می توان تعویض نمود . بعضی از انگشتی ها ، بجاس صفحه انگشتی ، دارای لبه های برنده تیز می باشند .

گیره های چاقو

گیره های چاقو تیغه ها را بطرف پایین فشار می دهند تا تماس نسبی بین تیغه ها و صفحات انگشتی را برقرار نمایند .

صفحات سایش

صفحات سایش مانند راهنماهایی برای پشت بند چاقو عمل می کنند . این صفحات ، پشت بند چاقو را در وضعیت مناسبی نسبت به صفحات انگشتی قرار می دهند تا کار چیدن علوفه بخوبی انجام گیرد . در موقع درو، صفحات سایش  بجای دسته شانه ساییده می شوند .

دسته شانه برش

شاسی شانه برش است که تمام قسمت های شانه برش به آن متصل می شود .

کفش داخلی و کفش خارجی

دو انتهای شانه برش بوسیله دو قطعه کفش مانند، حمایت می شود . قطعه ای که در انتهای داخلی ( انتهای متصل به شاسی دروگر ) قرار گرفته است ،کفش داخلی و قطعه ای که به انتهای خارجی ( انتهای آزاد ) شانه برش متصل است کفش خارجی نامیده می شود .

کفش داخلی که پهن تر و بزرگتر از کفش خارجی است ، از فولاد ساخته شده و بیشترین وزن شانه برش را تحمل می کند . کفش داخلی محل اتصال لولایی مانند بین شانه برش و شاسی است . بدین معنی که تکیه گاهی برای یوغ محسوب محسوب می شود و به آن متصل است . بر اثر حرکات ناشی از برخورد شانه برش به ناهمواریهای زمین ، کفش داخلی حول لولاهای اتصال ، حرکاتی مشابه میکند . در زیر کفش داخلی ، یک کفشک جدا شدنی تعبیه شده است .

الف ) این کفشک علاوه بر این که از ساییده شدن زیر کفش جلوگیری می کند ، باعث لغزش بهتر شانه برش بر روی زمین و محصول شده ، در نتیجه موجب اصطکاک کمتری می گردد. با بالا بردن یا پایین آوردن این کفشک ، ارتفاع شانه برش از زمین و در نتیجه ارتفاع برش محصول تا اندازه ای تغییر می کند . به جلو کفش داخلی ، معمولاً میله فلزی مخصوصی متصل است که تا حدودی به طرف جلو امتداد پیدا کرده ،پس از خم شدن بالا امده و به اندازه چند سانتیمتر به طرف انتهای خارجی شانه برش ( تا روی شانه برش ) امتداد پیدا می کند . این میله که میله علف نام دارد ، بدین منظور تعبیه شده است که چنانچه از دور قبل درو، ساقه هایی از محصول بصورت بریده نشده بجای مانده است ، آنها را به جلوی شانه برش هدایت کند .

کفش خارجی که از انتهای خارجی شانه برش حمایت می کند ، باریک تر و سبک تر از کفش داخلی است و وزن کمتری از شانه برش را تحمل می کند . نوک این کفش تیز بوده ، قسمت داخلی آن که بطرف شانه برش ادامه دارد ، صاف و یکنواخت است . نوک تیز کفش خارجی در بین ساقه های محصول نفوذ کرده ، قسمتی از محصول را بطرف جلو شانه برش هدایت می کند .

بدین ترتیب ساقه هایی که در امتداد قسمت عقب کفش خارجی قرار گرفته اند ، قبل از عبور کفش بر روی آنها ، بطرف شانه برش هدایت شده ، بریده می شوند . کفش خارجی مانند کفش داخلی دارای کفشکی جدا شدنی است که در زیر آن تعبیه شده است . این کفشک نیز از ساییده شدن مستقیم زیر کفش خارجی با زمین و محصول جلوگیری کرده ، موجب تنظیم ارتفاع برش شانه برش می شود . به قسمت عقب کفش خارجی که تا حدودی بطرف داخل شانه برش متمایل است ، تخته ردیف ساز و چوب ردیف ساز متصل می شود .

نوک کفشهای داخلی و خارجی مانند نعلین رو به بالا است تا آنها بتوانند براحتی از روی سنگ و کلوخ و سایر اجسام عبور کنند .

یوغ

یوغ یا لولای دروگر (لولای شانه برش )، از انتهای داخلی شانه برش حمایت می کند و لولای بین شاسی دروگر و شانه برش می باشد .

دستگاه محرک چاقو ( دستگاه انتقال حرکت چاقو )

دستگاه محرک چاقو در دروگرهای شانه ای ، چاقو را به محور تواندهی تراکتور متصل کرده ، حرکت رفت و برگشتی چاقو را تأمین می کند . دستگاه محرک چاقو معمولاً از نوع چلاق دست ، جفت چرخی و یا محور لرزشی می باشد.

دستگاه محرک چلاق دست :

 قدیمی ترین نوع دستگاه انتقال حرکت در دروگرهای شانه ای محسوب می شود . این دستگاه محرک ، معمولاً شامل محور اتصال تواندهی (محور اتصال پی تی او )، فلکه ، تسمه،چرخ لنگی دار ( چرخ با وزنه تعادل ) و چلاق دست می باشد . محور اتصال تواندهی از یک طرف به محور تواندهی تراکتور متصل شده و از طرف دیگر به فلکه متصل است . حرکت معمولاً از فلکه ، توسط یک تسمه به چرخ لنگی دار که چلاق دست بطور خارج از مرکز به آن متصل شده است ، منتقل می شود . چلاق دست حرکت دورانی چرخ لنگی دار را به حرکت رفت و برگشتی تبدیل کرده ، ضربات رفت و برگشت چاقو را تامین می کند . چلاق دست معمولاً از جنس چوب بوده و دو سر آن فلزی است .

دستگاه محرک جفت چرخی

موجب کاهش ارتعاش شانه برش می شود در این نوع دستگاه انتقال حرکت ، یک جفت چلاق دست کوتاه وجود دارد که هر یک از آنها به یک چرخ لنگی دار ( چرخ با وزنه تعادل ) بطور خارج از مرکز متصل شده اند . چرخ های لنگی دار را چرخهای جفتی می نامند . چرخهای جفتی در جهت های مخالف با یکدیگر می چرخند .

دستگاه محرک محور لرزشی

در این دستگاه یک محور لنگی دار ( محور لرزشی ) به یک یوغ لولایی متصل شده است و حرکتی نوسانی را ایجاد می کند . این حرکت نوسانی ، توسط یوغ ( از طریق محور عمودی متصل به یوغ ) به بازوی اهرم انتقال می یابد و حرکت رفت و برگشتی ایجاد می شود . حرکت رفت و برگشتی بارو به چاقو منتقل می گردد. به انتهای جلویی بازوی محرک ، سر چاقو متصل شده و به انتهای عقبی آن یک وزنه تعادل اضافه گردیده است . این وضعیت باعث کاهش لرزشها می شود .

 شاسی اصلی

حمایت کننده دستگاه محرک چاقوی دروگر و شانه برش می باشد . شکل ، اندازه و طرح شاسی بستگی به روش اتصال آن به تراکتور دارد .

میله حامی عقب و میله حامی جلو

میله حامی عقب : موجب اتصال شاسی اصلی و یوغ می شود . یوغ معمولاً یک قطعه فلزی سنگین ریخته شده است که شانه برش به طور لولایی به آن متصل می شود . میله حامی عقب قابل تنطیم است تا بتواند در دروگرهای با چلاق دست ، فاصله بین چرخ لنگی دار و شانه برش ، و در دروگرهای بدون چلاق دست ، فاصله بین چرخ محرک ( چرخ پولی دار محرک ) و دستگاه محرک بدون چلاق دست را تأمین کند .

میله حامی جلو : باعث می شود تا شانه برش در یک راستا با چلاق دست و یا تسمه محرک قرار گیرد . این میله معمولاً با یک وسیله آزاد کن همراه است .

فنر شناور

باعث می شود تا شانه برش ، انحناهای زمین را بهتر دنبال کند و در ضمن ساقه ها را با ارتفاع یکنواخت تری درو شوند .

تنظیمات :

1-  تنظیم تیغه

  الف – تنظیم تطبیق خط وسط تیغه از خط وسط انگشتی می گذرد که برای انجام این تنظیم ، شانه برش را بطرف داخل و یا خارج، حرکت داد و یا طول جلاق دست را تغییر داد.

ب -  تنظیم صفحات پشت بند ، سائیدگی بیش از حد این صفحات، ارتعاش در  شانه برش افزایش یافته که صفحات قابل تعویض بوده و یا اینکه با شل کردن مهره های نگهدارنده ، صفحات را به جلو رانده تا تکیه گاه ثابت گردد .

ج – تیغه گیره ها: گیره ها بدون آنکه فشاری به تیغه وارد کنند  روی تیغه ها تماس داشته و اگر سرگیره ها فشار زیادی روی تیغه ها وارد کنند سبب سائیدگی ، فشار بار به محور پی تی او وکاهش روانی حرکت شانه شده، لذا بهترین فاصلهحدود 1 میلیمتر  بین قسمت عقب کفی انگشتی و زیر تیغه می باشد

د – تنظیم ارتفاع برش، نسبت به شرایط مزرعه و نوع گیاه متفاوت است و درو یونجه باید سعی کرد که جوانه های نزدیک زمین باقی بمانند تا رشد محصول برای چین بعدی سریعتر باشد.

و – تنظیم انگشتی ها: نوک انگشتی ها بطور معمول باید موازی سطح زمین باشند، اما در زمینهای سنگلاخی آنها را کمی بطرف بالا متمایل کرد  تا سنگریزها را رد کنند، در مزارعی که محصول خوابیده یا ورس کرده است ، نوک انگشتی ها را بطرف پایین ببرید تا بتوانند بذاحل محصول نفوذ کرده و آنها را بلند کنند، و برای تمایل نوک انگشتی ها با تمایل شانه نسبت به زمین قابل تغییر است، معمولاً بوسیله اهرمی مخصوص صورت گرفته و یا در بعضی دروگرهای سوار، کوتاه و بلند کردن طول ساقه وسط تراکتور عملی می شود.