*توجه *توجه برای مشاهده مطلب و یا دانلود فایل مورد نظر خود به پایین همین پست مراجعه گردد
طراحی تاسیسات
طراحی مطلوب و دقیق تاسیسات حذف بیولوژیکی نیتروژن جهت بهره برداری و عملکرد موفقیت آمیز سیستم ضروری میباشد. نکات مهم در طراحی تاسیسات در این بخش مورد بحث قرار گرفته است.
اولین ناحیه هوازی
طراحی اولین ناحیه هوازی مشابه طراحی سیستم لجن فعال است.طراحی این سیستم ممکن است به شکل یک حوضچه با جریان پیستونی یا اختلاط کامل صورت گیرد. عملکرد مطلوب در حالت جریان پیستونی حاصل میشود. به هر حال نیازمندیهای بالای اکسیژن در فرایند نیترات سازی مشکلات بارگذاری را در انتهای سیستم با الگوی جریان پیستونی بوجود می آورد. این فاکتور باید در طرح سیستم هوا دهی مورد ملاحظه قرار گیرد.
بطور معمول سه دسته مختلف از تجهیزات هوا دهی لجن فعال استفاده می شود:
هوا دهی مکانیکی سطحی
سیستم پخش هوا یا حباب ریز یا درشت
هوا ده های توربینی شناور
هرچند که نگهداری هواده های سطحی راحت تر است ، ولی توانایی کم در اختلاط فاضلاب و اتلاف گرمایی بالا در شرایط آب و هوایی سرد از محدودیت های این نوع هوا ده ها می باشد.
سیستم هوا دهی از طریق پخش هوا برای سیستم های نیترات سازی بسیار مناسب هستند ، زیرا دارای محدوده گسترده تر اختلاط فاضلاب می باشند. همچنین تامین هوا دهی مرحله ای در راکتور با جریان پیستونی با استفاده از هوا ده های پخشان آسانتر از هواده های سطحی می باشد . چون در فرایند نیترات سازی احتیاج به هوا زیاد است . بنابراین هوادهی پخشان با حباب ریز ( به علت بازدهی بالای انتقال اکسیژن ) نسبت به هوادهی پخشان با حباب درشت ارجح می باشد . ولی این بازدهی بالا ، مشکلات مربوط به بهره برداری از طریق گرفتگی روزنه ها را به دنبال دارد.
هواده های توربینی شناور دارای مزیت های هواده های پخشان به لحاظ توانایی اختلاط فاضلاب می باشند. این نوع هواده دارای این مزیت نیز می باشد که می توان آن را به راحتی به یک اختلاط دهنده تبدیل کرد . این امر باعث انعطاف پذیری بیشتر در حوض های با جریان پیستونی می گردد. یعنی این امکان را فراهم می نماید که نواحی هوازی و انوکسیک را تنظیم نمود.
برای هر نوع سیستم هوادهی پایش اکسیژن محلول و کنترل هوادهی باید مورد توجه قرار گیرد . میزان صرفه جویی که از این طریق در انرژی مصرفی برای هوادهی حاصل می شود هزینه های کنترل سیستم را جبران می نماید. معمولا سیستم کنترل شامل یک یا چند سنسور اکسیژن محلول می باشد که میزان هوادهی برای سیستم های هوادهی پخشان و هوادهی توربینی شناور یا سرعت هواده ( هواده های مکانیکی سطحی ) را کنترل می نماید.
دومین ناحیه هوازی
طراحی دومین ناحیه هوازی بسیار ساده تر از طراحی اولین ناحیه هوازی است . اکسیژن مورد نیاز این ناحیه پایین تر و همچنین نسبتا ثابت می باشد . بنابر این توجه به اختلاط در دومین ناحیه هوازی نسبت به ناحیه اول کمتر می باشد . معمولا تجهیزات هوادهی یکسانی برای هر دو ناحیه هوازی اول و دوم مورد استفاده قرار می گیرد .
نواحی انوکسیک
نواحی انوکسیک دو نیاز اساسی را می طلبند: 1) یک حوضچه یا قسمتی از یک حوضچه بزرگ که به وسیله یک دیواره جدا می شود و 2) اختلاط کافی برای این که بدون انتقال اکسیژن به درون فاضلاب جامدات میکروبی به صورت معلق نگه داشته شوند . معمولا از اختلاط دهنده های توربینی یا پروانه ای مستغرق استفاده می شود . این وسایل بدون شکست سطح آب عمل اختلاط را انجام می دهند . و قادرند با حداقل انرژی ورودی جامدات بیولوژیکی را در سیستم به صورت معلق نگه دارند . همانگونه انرژی ورودی برای معلق نگه داشتن جامدات بیلوژیکی مهم است ، تعداد و محل قرار گرفتن اختلاط دهنده هانیزاهمیت زیادی دارد. بنابراین اطلاعات مناسب برای نصب آنها را باید از سازنده گرفت .
راه بند هایی که برای تامین نواحی انوکسیک مورد استفاده قرار می گیرند، باید به نحوی طرح گردند که اجازه خروج به جامدات شناور بدهند . در طرح هایی که جامدات شناور به خوبی از سیستم خارج نمی شوند تجمع آنها باعث ایجاد بو و دیگر مشکلات بهره برداری می گردد. استفاده از راه بند های مستغرق توصیه می شود. در این طرح جامدات شناور میتوانند از یک ناحیه به ناحیه دیگر عبور نموده و سرانجام از حوضچه هوادهی خارج شده و در زلال سازهای ثانویه حذف گردند . جامدات جمع آوری شده باید به سیستم انتقال و دفع جامدات منتقل شده و نباید به ابتدای تصفیه خانه برگشت داده شوند.
پمپاژ جریان برگشتی
برگشت دادن مایع مخلوط از اولین ناحیه هوازی به اولین ناحیه انوکسیک معمولا با پمپاژ انجام می گیرد . از آنجایی که سطح آب در هر دو ناحیه یکسان است، بنابراین ارتفاع مورد نیاز برای پمپاژ فقط ناشی از اصطکاک لوله و افت ناشی از اتصالات است . گر چه ارتفاع پمپاژ کم است ولی دبی پمپاژ زیاد می باشد. نسبت جریان برگشتی (نسبت به جریان ورودی تصفیه خانه ) در محدوده 1:1 تا 4:1 می باشد. ملی در برخی موارد ، به ویژه در مورد فاضلابهای قوی نسبت 6:1 نیز ممکن است لازم باشد.
بهتر است به جای ساخت یک واحد مجزای پمپاژ به صورت چاهک خشک مستقیما از پمپ های شناور فاضلاب ( غیر قابل انسداد )، پمپ های ملخی یا پمپ های توربینی عمودی ( غیر قابل انسداد) قابل نصب در حوضچه هوازی استفاده گردد.پمپ ها باید در انتهای حوضچه هوازی با جریان پیستونی نصب گردد. صزف نظر از نوع ناحیه هوازی ، پمپ ها نباید در کنار هواده ها نصب شوند .با این عمل مقدار اکسیژن محلول برگشتی یا مایع ، بهتر است انتقال فاضلاب از طریق لوله انجام گیرد.DO. مخلوط به حداقل می رسد برای جلوگیری از ورود
همچنین تخلیه به ناحیه انوکسیک در زیر سطح انجام میشود.
زلال ساز ثانویه
در برخی از سیستم های حذف مواد مغذی تولید کف میتواند سبب بروز مشکلات بو و افت کیفیت پساب خروجی از تصفیه خانه گردد.حوضچه باید به نحوی طراحی شود که جامدات شناور به راحتی بتوانند به زلال ساز های ثانویه هدایت گردند. از این رو ، طراحی تجهیزات کنترل و حذف کف در زلال ساز ثانویه برای تصفیه خانه های حذف نیتروژن مناسب می باشد.
بهره برداری سیستم
مشخصات بهره برداری
نیترات زایی
بهره برداری و کنترل یک سیستم نیترات سازی با رشد معلق مشابه سیستم لجن فعال می باشد . عوامل کنترل عبارتند از :
سن لجن یا زمان ماند متوسط سلولی
غلظت اکسیژن محلول در حوض هوا دهی
مورد نیاز برای فرایند نیترات سازی نسبت به اکسیداسیون مواد کربنه بیشتر می باشد. به ویژه وقتی SRT اساسا که درجه حرارت فاضلاب پایین است
مناسب در درجه حرارت معمول فاضلاب میزان لجن دفعی باید SRT.جهت نگهداری
به دقت کنترل شود.
در منطقه هوازی غلظت اکسیژن محلول باید به دقت پایش گردد. باید توجه داشت که هوا دهی اضافی فقط اتلاف انرژی بوده و هزینه های بهره برداری را افزایش می دهد. این امر همچنین می تواند منجر به افزایش اکسیژن محلول در مناطق انوکسیک توسط جریان برگشتی شود، که نتیجه آن کاهش حذف نیتروژن می باشد.بعبارت دیگر هوا دهی نا مناسب می تواند مانع از فرایند نیترات سازی شود چون مصرف اکسیژن موجود ابتدا برای اکسیداسیون مواد کربنه مورد استفاده قرار می گیرد.وقتی سیستم با لجن فعال مقایسه می گردد ، اختلاف عمده بهره طولانی تر نسبتSRT برداری مربوط به لجن تولیدی و قدرت و انرژی مورد نیاز است .نیترات سازی نیازمند
به فرایند لجن فعال جهت اکسیداسیون کربن می باشد.این مساله به خاطر رشد کندتر نیتروفایر ( باکتری های نیترات ساز ) است. بنابراین لجن کمتر تولید می شود . اکسیژن مورد نیاز برای فرایند نیترات سازی مهم است . تفریبا 6/4 پوند اکسیژن برای تولید هر پوند نیترات لازم است.در بهره برداری سیستم به منظور نیترات سازی 50 تا 100 درصد اکسیژن بیش از آنچه در تصفیه ثانویه مصرف می شود، لازم است.
نیترات زدایی
همانند فرایند نیترات سازی ، نیترات زدایی نیز دارای اثراتی بر مشخصه های بهره برداری فرایند لجن فعال می باشد. یک مزیت مهم ناشی از فرایند نیترات زدایی که فرایند لجن فعال از آن برخوردار می شود تامین بخشی از اکسیژن مورد نیاز برای ترکیبات کربنه است.چون تمام یا قسمتی از مواد آلی که قابلیت تجزیه خوبی دارند در فرایند نیترات زدایی مصرف می شوند . عموما بیش از 60 درصد اکسیژن مورد نیاز اضافی برای فرایند نیترات سازی در فرایند زدایی بازیابی میشود.
مزیت عمده دوم ،بازیابی قلیائیت توسط فرایند نیترات زدایی می باشد . همانگونه که قبلا ذکر شد، تقریبا نیمی از قلیائیت مصرف شده در فرایند نیترات سازی در فرایند نیترات زدایی بازیابی می شود . این مساله اهمیت ویژه ای اکسیداسیون 20 میلی گرم در لیتر نیتروژن آمونیاکی را به 200 mg/L CaCO3 برای فاضلاب های با قلیائیت
می تواند تا 6 یا کمتر افت نماید.pH نیترات میسر می سازد. اما اگر قلیائیت کمتر باشد ،
مایع مخلوطpH این امر اثر نامطلوب بر روی فرایند نیترات سازی داشته و افزودن مواد شیمیایی جهت حفظ
کافی pH ضروری خواهد بود.در بسیاری از موارد قلیائیت بازیابی شده توسط فرایند نیترات زدایی برای کنترل
است. و افزودن مواد شیمیایی لازم نمی باشد. در حقیقت برای فاضلابی با قلیائیت پایین که فقط نیترات سازی مورد نیاز است ، تامین یک ناحیه انوکسیک به جای افزودن مواد شیمیایی ممکن است اقتصادی تر باشد.
زلال ساز ثانویه
ته نشینی با زلال سازی یکی از مراحل حذف بیولوژیکی نیتروژن است که بهره برداری از آن شبیه به ته نشینی ثانویه در فرایند لجن فعال است.طراحی و بهره برداری مناسب از فرایند زلال سازی ثانویه ،جهت فرایند حذف نیتروژن دارای اهمیت نسبتا بیشتری می باشد.زیرا در غیر این صورت جامدات همراه با پساب خارج شده از دست می رود.
مزایای این روش :
1- بازده بسیار بالای جداسازی
2- پایداری و قابلیت اطمینان زیاد فرایند
3- کنترل نسبتا آسان فرایند
4- نیاز به زمینی با مساحت کم
5- هزینه متعادل
آهنگ شوره زدایی را می توان با رابطه زیر توصیف کرد:
U"DN = UDN × 1.09 (T-20) (1- DO)
که در آن :
lb NO 3 – N/lb MLVSS . d آهنگ ویژه شوره سازی UDN
آهنگ کلی شوره سازی U" DN
0 C دمای فاضلاب ، T
mg/L اکسیژن محلول در فاضلاب ، DO
می رسد آهنگ شوره 1PPM محلول به در معادله فوق نشان می دهد که وقتی غلظت اکسیژن DO عبارت
زدایی به طور خطی تا صفر کاهش می یابد.
آهنگ های نمونه وار شوره زدایی برای منابع مختلف کربن
|
دما ( سانتی گراد) |
سرعت شوره سازی UDN |
منبع کربن |
|
25 |
0.32- 0.21 |
متانول |
|
20 |
0.90-0.12 |
متانول |
|
15- 27 |
0.11-0.03 |
فاضلاب |
|
12-20 |
0.017- 0.018 |
سوخت و ساز درونزاد |
محاسبه زمان ماندگاری حوضچه شوره زدایی
مثال : زمان ماندگاری یک حوضچه شوره زدایی بی اکسیژن را با شرایط زیر محاسبه کنید:
22mg/L نیترات فاضلاب ورودی به حوضچه :
3mg/L نیترات پساب خروجی از حوضچه:
MLVSS: 2000 mg/L
DO : 0.1mg/L
UDN 200 :0.10 d-1
حل:
آهنگ شوره زدایی
U"DN = UDN ×1.09 (T-20) (1- DO)
U"DN=(0.1) ×1.09 (10-20) (1- 0.1)
=0.038 d-1
زمان ماندگاری
U=S0 –S /θ X
θ=S0 –S / UX
θ=22-3 /0.038×2000
=0.237 d
=5.7 hr
دسته بندی فرایند های شوره سازی / شوره زدایی
1- در سیستم های مرکب شوره سازی / شوره زدایی اکسایش کربن با استفاده از منابع کربنی درونزاد انجام می شود( سیستم های تک لجنی).
2- در رئاکتور های جداگانه ای از متانول یا یک منبع مناسب خارجی کربن آلی استفاده می کنند انجام میگیرد (سیستم های جدا لجنی یا دو لجنی ).
مزایای سیستم تک لجن:
مزیت های خاص این فرایند عبارتند از :
BO D5- کاهش حجم هوای لازم برای انجام شوره سازی و جداسازی1
2- رفع نیاز به منابع کمکی کربن آلی مثل متانول مورد نیاز در شوره سازی
3- حذف زلال ساز های میانی و سیستم های لجن برگشتی مورد نیاز در سیستم شوره سازی / شوره زدایی
مرحله ای
بیشتر این سیستم ها می توانند 60 تا 80 % کل نیتروژن را جدا کنند. آهنگ جداسازی را در گستره 85 تا 95 % هم گزارش کرده اند.
در یک سیستم شوره زدایی تک لجنی ، حداکثر آهنگ شوره زدایی برای فاضلاب بین
115lb NO3 - - N/lb MLVSS.d تا 0.075
در دمای 20 درجه سانتی گراد متغیر است به شرط آنکه عملیات در رئاکتور بی اکسیژن با محدودیت مواد غیر کربنی انجام شود.آهنگ شوره سازی در سیستم های تک لجنی تقریبا یک دوم آهنگ نظیر در سیستم جدا لجن است.اگر از منابع کربن درونزاد استفاده شود ، آهنگ شوره زدایی
0.048 lb NO3 - - N/lb MLVSS.d بین 0.017 تا
تغییر می کند .
طراحی فرایند برای یک سیستم مرکب شوره سازی / شوره زدایی
برگشتی به مرحله بی اکسیژن و با چشم پوشی از نیتروژن جذب شده در سلولهاNO3 با فرض شوره سازی کامل
نسبت باز گردش لازم ( محلول آمیخته + لجن برگشتی) از رابطه زیر بدست می آید:
R=[ ( NH4 + - N) 0 –(NH4 + -N)e /(NO3 - -N )e ] -1
نسبت بازگردش R که در آن
، نیتروژن آمونیاکی فاضلاب ورودی و پساب خروجی (میلی گرم در لیتر) ( NH4 + - N) 0 و(NH4 + -N)e
، نیتروژن نیتراتی پساب خروجی (میلی گرم در لیتر) (NO3 - -N )e
چون شوره ساز ها فقط در منطقه هوازی قادر به رشدند، زمان نگهداشت مواد جامد لازم برای شوره سازی را می توان از رابطه زیر به دست آورد:
θ"c =θc/Vهوازی
زمان نگهداشت مواد جامد لازم برای شوره سازی در یک سیستم مرکب ( تک لجنی)، (روز)θ"c که در آن
زمان نگهداشت مواد جامد لازم برای شوره سازی در یک سیستم متعارف ،( روز)θc
برخه حجمی هوازیVهوازی
برای محاسبه غلظت های جرمی رئاکتور می توان از این رابطه استفاده کرد:
X =( θc /θ)×[ Y (S0 – S) /(1+ kd θc ) ]
زمان ماندگاری هوازی سیستم را می توان از این رابطه محاسبه نمود:
θa= θ"cYh (S0 – S)/ Xa [1+ kd fvss θ"c ]
زمان کل ماندگاری هیدرولیکی هوازی ( روز)θ"cکه در آن
( مقدار رایج آن 0.55 است )mg VSS / mg BOD 5 ضریب تولید دگر پروری Yh
پساب BODجدا سازی شده در سیستم و در برخی موارد این تعداد تقریبا برابر با مقدارBOD( Mg/L S0 – S
ورودی است.)
ضریب آهنگ فساد درونزاد ( روز/1 )kd
Mg/L, MLVSS Xa
تحت شرایط هوازی ( این جمله را اغلب برای به حساب آوردن برخه تجزیه MLVSS برخه تجزیه پذیر fvss
اضافه می کنند.)MLVSS پذیر
چون برخه تجزیه پذیر به نسبت زمان نگهداشت مواد جامد و ضریب آهنگ درونزاد تغییر می کند، برخه تجزیه را میتوان به این صورت بیان کرد:fvss یعنی MLVSS پذیر
fvss= fvss"/[1+(1- fvss")kd θ"c ]
در حال تولید (عموما برخه تجزیه پذیر حداکثر از 0.75 تا 0.8 متغیر VSS برخه تجزیه پذیر fvss" که در آن است)
زمان ماندگاری بی اکسیژن از رابطه زیر به دست می آید :
θDN=(1-Vهوازی ) θa
زمان ماندگاری بی اکسیژن برای شوره زدایی از رابطه زیر به دست می آید:
θ"DN= Nشوره زدایی /UDN Xa
مقدار نیتراتی که باید شوره زدایی شود ( میلی گرم در لیتر) Nشوره زدایی که در آن
آهنگ شوره زدایی (روز/1 )UDN
دیگری را فرض می کنیم و محاسبه را تکرار می Vهوازی ،θDN ≠ θ"DN محاسبه کامل است.اگر θDN= θ"DN اگر
کنیم.
سیستم شوره سازی جدا مرحله ای
در اوایل دهه 1970 مقبول ترین رهیافت به شوره زدایی زیست شناختی عبارت بود از افزودن یک سیستم جداگانه زیست شناختی که در آن از متانول به عنوان منبع کربن در جداسازی نیترات استفاده می شد.چون شوره سازی اکسایش کربنی / شوره زدایی در رئاکتور های جداگانه رخ می دهد.لجن در هر رئاکتور به ط.ر جداگانه تولید می شود، و از این رو غالبا سیستم جدالجنی می نامند. چون هر مقدار کربن مازاد بر نیازفرایند به صورت متانول در
پساب خروجی اندازه گیری می شود، باید در طراحی و بهره برداری از این بخش سیستم دقت کافی نمود.BOD
استوکیومتری:
استوکیومتری شوره زدایی جدا مرحله ای که در آن از متانول به عنوان منبع کربن استفاده می شود به صورت زیر قابل توصیف است. واکنش انرژی را می توان با معادله های زیر نمایش داد :
واکنش انرژی ، مرحله 1 :
6 NO3- + 2 CH3OH → 6 NO -2 + 2CO2 +4H2O
واکنش انرژی مرحله 2
6 NO2- + 3 CH3 OH → 3 N2 +3 CO2 + 3H2O +6 OH-
واکنش انرژی کلی:
6 NO3- + 5 CH3OH → 5 CO2 + 3 N2 +7 H2O +6 OH-
در عمل 25 تا 30 % مقدار متانول مورد نیاز برای تامین انرژی در سنتز لازم است . با مطالعات آزمایشگاهی ، معادله تجربی زیر برای توصیف واکنش کلی جداسازی نیترات به دست آمد.
جدا سازی کلی نیترات :
NO3 - +1.08 CH3OH + H+ → 0.065 C5 H7 O2 N+0.47N2 +0.76CO2 +2.44 H2 O
اگر همه نیتروژن به صورت نیترات باشد ، کل نیاز به متانول با استفاده از معادله فوق تعیین می شود.اما ممکن است فاضلاب مورد تصفیه زیست شناختی که قرار است شوره زدایی شود مقداری نیتریت و اکسیژن محلول داشته باشد. در مواردی که نیترات ، نیتریت ، و اکسیژن محلول وجود داشته باشد، مقدار متانول مورد نیاز را می توان از معادله تجربی زیر به دست آورد:
Cm =2.47 N0 + 1.53 N1 + 0.87 D 0
غلظت متانول مورد نیاز ، ( میلی گرم در لیتر)Cm که در آن
غلطت اولیه نیتروژن نیتراتی ، (میلی گرم در لیتر )N0
غلظت اولیه نیتروژن نیتریتی ، ( میلی گرم در لیتر )N1
غلظت اولیه اکسیژن محلول ، ( میلی گرم در لیتر ) D 0
ضریب های سینتیکی مورد استفاده در فرایند شوره زدایی در جدول زیر به طور خلاصه آمده است .
ضریب های سینتیکی نمونه وار برای فرایند شوره زدایی
|
مقداربرای 20 درجه سانتی گراد |
|
||
|
نمونه وار |
گستره |
مبنا |
ضریب |
|
0.3 |
0.9- 0.3 |
d-1 |
μ m |
|
0.1 |
0.20 – 0.06 |
Mg/L NO3- -N |
Ks |
|
0.8 |
0.9 – 0.4 |
Mg VSS/L NO3- -N |
Y |
|
0.04 |
0.08- 0.04 |
d-1 |
kd |
پارامتر های طراحی فرایند تصفیه زیست شناختی دو مرحله ای برای جدا سازی نیتروژن از فاضلاب خانگی
|
پارامتر طراحی |
||||||
|
ضریب دما |
PH |
MLVSS |
θ(h) |
θc (d) |
نوع رئاکتور |
فرایند تصفیه |
|
1.1-1.08 |
7-8 |
2000-3500 |
6-15 |
8-20 |
جریان قالبی |
شوره سازی تک مرحله ای |
|
1.14-1.16 |
6.5 - 7 |
1000-2000 |
0.2-2 |
1-5 |
جریان قالبی |
شوره زدایی |
رشد معلق
اثر متغیر های مهم بهره برداری و زیست محیطی بر فرایند شوره زدایی
|
توصیف اثر |
عامل |
|
مشاهده کرده اند که غلظت نیترات بر حد اکثر رشد ارگانیزم های عهده دار شوره زدایی اثر می گذارد. این اثر را با رابطه زیر مدل سازی کرده اند: μ" D=μmD [M / KSN +CN]
|
غلظت نیترات |
|
اثر غلظت کربن نیز با رابطه ای از نوع رابطه موند مدلسازی شده است . رابطه ای که در آن از متانول به عنوان منبع کربن استفاده می شودچنین است : μ" D=μmD [M / KM +M] غلظت متانول ( میلی گرم در لیتر )M که در آن ثابت نیم اشباع برای متانول ( میلی گرم در لیتر )KM |
غلظت کربن |
|
اثر دما چشم گیر است . |
دما |
|
بین 6.5 و 7.5 و وضعیت بهینه در حدود 7PH از شواهد موجود به نظر که گستره بهینه باشد.
|
PH |
رشد متصل
توصیف سیستم های شوره زدایی رشد متصل
|
آهنگ های نمونه وار جداسازی در 20 درجه سانتی گراد (lb / 10 3 ft3.d) |
توصیف |
دسته بندی |
|
رئاکتور بستر آکنده |
||
|
100-112 |
رئاکتور سر پوشیده و پر از گاز نیتروژن است، که نیاز به غرق کردن محیط صافی برای ایجاد شرایط بی اکسیژنی را رفع می کند.
|
پر شده از گاز |
|
6-8 |
در هر رئاکتور بستر اکنده پر تخلخل و کم تخلحل پر شده از مایع، پس شویی محیط صافی برای کنترل توده زیستی لازم است. |
پر شده از مایع |
|
رئاکتور بستر سیال |
||
|
750 – 1000 |
میزان تخلخل با تنظیم چگالی محیط و آهنگ جریان تغییر می یابد |
محیط پر تخلخل ، ماسه ریز |
|
300-375 |
|
محیط پر تخلخل، کربن فعال |
|
|
تماس دهنده ها شبیه فرایند هوازی هستند با این تفاوت که محیط اینها مستغرق است |
تماس دهنده های زیستی چرخان |
دانلود...
مشخصات مدیر وبسایت
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی آرشیو ماهانه وبسایت
کلمات کلیدی وبسایت
