ضوابط صدور پروانه جهت کشتارگاههای صنعتی دام و طیور

........................................................................
الف- ضوابط صدور پروانه تأسیس کشتارگاه صنعتی دام وطیور
1-ظرفیت: حداقل و حداکثر ظرفیت بر حسب نیاز منطقه و پیشنهاد کمیسیون استانی و با تائید کمیسیون مرکزی تعیین می گردد.
2- زمین: حداقل مساحت زمین مورد نیاز برای احداث کشتارگاه، باید سه برابر مساحت زیربنای ساختمانهای آن باشد.
3-طرح و نقشه: جهت صدور پروانه تأسیس، ارائه طرح و نقشه توسط متقاضی، الزامی است.
نقشه الگویی یک نمونه از هریک از کشتارگاههای دام و طیور، منضم به ((نظام)) است. ارقام ارائه شده در این نقشه ها می تواند به متقاضیان در تهیه طرح و نقشه مورد نظر کمک کند، لیکن در هر صورت، طرح و نقشه کشتارگاههای صنعتی دام و طیور، باید دارای مشخصات زیر باشد:
1-دیواره اصطبل انتظار دام، باید از کف سالن به ارتفاع 2/1 تا 2 متر سیمانکاری و کف آن از مصالح غیرقابل نفوذ ساخته شده باشد.
2- ارتفاع آبشخور در اصطبل انتظار دام، باید بین 30 تا 50 سانتیمتر باشد.
3- در سالن آماده سازی فرآورده های دامی باید تجهیزات لازم مانند: پاتیلهای آبجوش، شاخ بر و مو پاک کن جهت تهیه کله و پاچه، دستگاه سیرابی، دستگاه روده پاک کنی جهت تهیه روده، سینی مخصوص و قلابهای پایه دار برای حمل و آویزان کردن دل و جگر موجود می باشد.
4-ساختمان مجاری فاضلاب و کانالهای مخصوص حمل اندرونه و غیره باید طوری تعبیه شوند که شیب مناسب داشته باشند و نظافت آنها به آسانی انجام گیرد.
5- برای هریک از سالنهای مربوط به پوست، روده، کله و پاچه، سیرابی پاک کنی و دل وجگر باید ناودانهای انتقال جداگانه ای در نظر گرفته شود.
6- برای جداکردن و نگهداری دامهای مشکوک، وجود جایگاه قفلداری در کشتارگاه ضروری است.
7-برای منجمد کردن گوشتهای آلوده به انگل، وجود سردخانه مجزا و مخصوصی در کشتارگاه ضروری است.
8-برای ارائه خدمات دامپزشکی، وجود اتاق مجهز اختصاصی در کشتارگاه ضروری است.
9- تجهیزات سالن کشتار دام، که باید با تعدادی دام کشتاری، ساعات کار و تعداد کارگران متناسب باشد، به شرح ذیر است:
تجهیزات بیهوشی، جراثقال، کمپرسور باد و تجهیزات مربوط به آن، قلاب، اره الکتریکی، دوش شستشوی لاشه، ترازو، چرخ دستی، سینی، میز استریلیزاتور، ابزار کشتار، دستگاه تهیه بخار آب، کوره لاشه سوز و وسایل حمل گوشت.
10-در صورتی که پوست کندن بر روی برانکارد (گهواره) انجام می شود، جنس آن باید از نوع ضدرنگ باشد. و ارتفاع آن اندازه ای باشد، که لاشه با زمین تماس پیدا نکند.
4-فواصل: رعایت فاصله در خصوص دامداریها و واحدهای مشابه و غیر مشابه و همچنین، مناطق مسکونی، عوارض تأسیساتی برای مفاد مندرج در جدول، فواصل الزامی است.

ب- ضوابط صدور پروانه بهره برداری برای کشتارگاه های صنعتی دام و طیور
صدور پروانه بهره برداری جهت کارخانجات خوراک دام، سردخانه ها، مجتمع های کشتارگاهی و کشتارگاهها، با هماهنگی اداره کل صنایع و سازمان جهادسازندگی استان و واحدهای ذیربط صورت می گیرد. در کلیه موارد مذکور، صدور مجوز بهداشتی برابر قانون سازمان دامپزشکی انجام خواهد شد و بدون مجوز بهداشتی، امکان راه اندازی و بهره برداری از واحدهای نام برده میسر نیست.
ضوابط صدور پروانه جهت مجتمعهای کشتارگاهی دام و طیور

الف- ضوابط صدور پروانه تأسیس مجتمع های کشتارگاهی دام و طیور
1-ظرفیت: حداقل و حداکثر ظرفیت تأسیس مجتمعهای کشتارگاهی براساس تعداد دام منطقه و توجیه اقتصادی آن با پیشنهاد کمیسیون استانی و با تائید کمیسیون مرکزی تعیین می گردد.
2-زمین: حداقل مساحت زمین مورد نیاز برای احداث مجتمع کشتارگاهی باید سه برابر مساحت زیربنای ساختمانهای آن باشد.
3-طرح و نقشه: جهت صدور پروانه تأسیس ارائه طرح و نقشه توسط متقاضی الزامی است.
مجتمع کشتارگاهی دام، شامل: مجموعه ای از میدان دام کشتاری، کشتارگاه صنعتی دام ( سالنهای انتظار، سالن کشتار، اطاق سرد)، تونل انجماد، سردخانه، تجهیزات تبدیل ضایعات، آماده سازی فرآورده ها و ... می باشد.
مجتمع کشتارگاهی طیور، شامل: مجموعه ای از قسمت پذیرش، سالن کشتار، بسته بندی، تونل انجماد، سردخانه، تجهیزات تبدیل ضایعات و سیستم تصفیه فاضلاب می باشد.
مشخصات فنی هر یک از اجزای مجتمع کشتارگاهی تابع ضوابط قید شده مربوط به خود، در این نظام است.
4-فواصل: رعایت فواصل ما بین تأسیسات مورد نیاز در داخل مجنمع الزامی نیست. رعایت فاصله در خصوص دامداریها و واحدهای مشابه و غیر مشابه و همچنین مناطق مسکونی، عوارض جغرافیایی و تأسیساتی، برابر مفاد مندرج در جدول فواصل در مورد کشتارگاهها می باشد.
ب-ضوابط صدور پروانه بهره برداری برای مجتمعهای کشتارگاهی دام و طیور
صدور پروانه بهره برداری جهت کارخانجات خوراک دام، سردخانه ها، مجتمعهای کشتارگاهی و کشتارگاهها با هماهنگی اداره کل صنایع و سازمان جهاد سازندگی استان و واحدهای زیربط، صورت می گیرد. در کلیه موارد مذکور، صدور مجوز بهداشتی برابر قانون سازمان دامپزشکی انجام خواهد شد. بدون مجوز بهداشتی، امکان راه اندازی و بهره برداری از واحدهای نام برده، میسر نیست.
تأسیسات و تجهیزات
برخی از تاسیسات و تجهیزات ضروری و مورد نیازی که بایستی در هنگام احداث یک دامداری یا کشتارگاه مدنظر قرار گرفته و جهت ساخت آنها اقدام گردد به شرح ذیل می باشند:
1-قسمت معدوم کردن ضایعات
به منظور معدوم کردن تلفات و ضایعات در کلیه واحدهای دامداری، کارخانجات جوجه کشی و کشتارگاهها، باید نسبت به حفر چاه تلفات، نصب کوره لاشه سوز، دفن یا تحویل آنها به مراکز تبدیل ضایعات با رعایت کلیه شرایط بهداشتی اقدام شود.
تبصره: در هر صورت کلیه واحدهای دامداری، کارخانجات یا کشتارگاهها باید نسبت به تبدیل، محو یا دفن تلفات و ضایعات خود، به نوعی که باعث شیوع بیماری یا انتشار آلودگی نشود، اقدام کنند.

2- بخش تصفیه فاضلاب
تصفیه فاضلاب دامداریها و کارخانجات بر حسب مورد، دارای ضوابط مشروحه زیر خواهد بود:
1-در نقاطی که آبهای تحت الارضی پائین باشد و در اطراف گاوداری، زمین کشاورزی وجود داشته باشد، گاوداری باید دارای سیستم جمع آوری فاضلاب از سالن شیردوشی، محل پرورش گوساله و زایشگاه باشد و فاضلاب مزبور، جهت کاهش بار آلودگی و رسوب مواد معلق به حوضچه ترسیب هدایت شود و پس از رسوب گیری در حوضچه های مزبور، به زمینهای کشاورزی جاری گردد.
2-در گاوداریهایی که آبهای تحت الارضی پایین باشد و در اطراف گاوداری زمین کشاورزی وجود نداشته باشد، فاضلاب باید پس از عبور از حوضچه های ترسیب، به چاه فاضلاب هدایت شود.
3- در نقاطی که آبهای تحت الارضی بالا باشد و در اطراف گاوداری زمین کشاورزی وجود داشته باشد، فاضلاب باید به حوضچه های ترسیب هدایت شود و پس از 24 ساعت توقف در حوضچه های مزبور، همراه با آبهای کشاورزی در زمینهای زراعتی جاری گردد.
4- در نقاطی که آبهای تحت الارضی بالا باشد و در اطراف گاوداری زمین کشاورزی وجود نداشته باشد، فاضلاب باید به حوضچه های ترسیب هدایت و پس از 24 ساعت توقف، توسط دستگاه تخلیه به محل مناسب دیگری حمل شود.
5- در خصوص گاوداریهای کوچک و سایر دامداریها و کارخانجات جوجه کشی و میادین دام، بسته به شرایط جغرافیایی و اقلیمی و نوع دام و شیوهُ بهره برداری، فضولات باید به نوعی جمع آوری و خارج شوند، که باعث آلودگی واحد یا محیط زیست اطراف نگردند.
6-فاضلاب کشتارگاهها، باید پس از تصفیه کامل حیاتی و تولیدی، در زمینهای کشاورزی یا چاه فاضلاب، برحسب امکانات جاری شود.
7-تخلیه فاضلاب کلیه دامداریها، کارخانجات و کشتارگاهها به رودخانه، آب بندان، دریا و دریاچه ممنوع می باشد. در مواقع اضطراری، با نظر موافق کارشناسی محیط زیست بلامانع است.
3-لوازم و وسایل
1- کلیه دامداریها باید ، مجهز به تأسیسات و لوازم و وسابل مخصوص ضدعفونی، سمپاشی و همچنین، مجهز به وسایل ایمنی باشند.
2-کارکنان دامداریها بر حسب وظیفه باید، مجهز به کلاه، لباس کار و چکمه باشند و سایر وسایل بهداشتی و ایمنی برای آنان در واحد مهیا باشد.

منبع : سایت ایران گل آرا